"۲٤ درصد ایرانی ها غذای
کافی ندارند." این را معاون وزیر بهداشت جمهوری
اسلامی گفته است. من این آمار را از مسئولین جمهوری اسلامی نمی پذیرم. بارها در
مقابل چنین آماری، آمارهای نسبتا مستقلی منتشر شده اند كه رقم آنها حداقل دو برابر
رقم اعلام شده جمهوری اسلامی بوده است.
چندی پیش آماری در سطح بین
المللی منتشر شد كه ٢١ درصد از مردم در اتیوپی و نیجریه و ٢٠ درصد در هند، كه در
صدر آمار لیست مزبور بودند، مقوله ای به نام "روزهای بدون غذا" اختراع
كردند. خانواده های این ٢٠ ـ ٢١ درصد جمع می شدند و تصمیم می گرفتند كه مثلا در
این هفته دو روز را، مثلا چهارشنبه و یكشنبه، بدون غذا سر كنند! من همان زمان گفتم
كه اگر آمار مستقلی از ایران داشته باشیم، ایران به صدر این لیست هم صعود خواهد
كرد. دلیل من برای این مسئله این است كه آمار رژیم اسلامی می گوید حداقل ٢٠ درصد بیكار
داریم، و شاغل را هم كسی تعریف كرده اند كه در روز یكساعت كار كرده باشد! همچنین
فرماندار زابل اعلام کرده است كه "۸۰ درصد مردم زابل در پی خشکسالی سال‌های
اخیر بیکار شده‌اند."
ایران جامعه ای است كه با
منابعش می شود صدها بار بهتر از امروزش زندگی كرد. مسئله ایران این است كه ثروت
منابعش خرج تروریسم و حزب الله و ماجراجوئی های جنگی می شود. این وضعیت باید عوض
شود و بدون دخالت سازمانیافته در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی، همچنان باید در
انتظار روزهای گرسنگی بیشتر ماند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر