شما هم به این اعتراض بپیوندید

در اعتراض به قتل مهسا امینی، اعتراضی وسیع در سراسر ایران و بخصوص در کردستان، در حال شکل‌گیری است. مردم به اشکال گوناگونی در این اعتراضات شرکت می‌کنند. در جاهایی مثل سقز و تهران و کانون‌هایی مثل دانشگاه‌ها، مردم مسقیما عوامل رژیم را در خیابان به چالش کشیده و شعار مرگ بر رژیم و انتقام گرفتن از رژیم سر داده‌اند. در جاهایی هم به اعتصاب عمومی می‌پیوندند. در طول تاریخ اعتصاب و اعتصاب عمومی یک عرصه مهم از مبارزه توده‌ها، چه در مراکز کار و چه در سطحی وسیع‌تر، در خیابان‌ها، در اعتراض به رژیم‌ها بوده است. اعتراض توده‌ای خیابانی شکل رزمنده‌تر و یک مرحله بالاتر از اعتصاب در شکل کلاسیک ‌آن، یعنی بستن مدارس و امکان کار است اما هیچ منافات و هیچ تضادی با آن ندارد.

منتها و با کمال تاسف امروز شاهد این اتفاق عجیب و باور نکردنی هستیم که تعدادی از سر مخالفت با حزب بغل دستی و از سر لجاجت بچه‌گانه، این دو را عمدا در تقابل با هم تعریف می‌کنند و شروع به سنگ‌اندازی و کند کردن لبه اعتراض به جمهوری اسلامی کرده‌اند. بقول معروف برای یک دستمال قیصریه را دارند به آتش می‌کشند. این مصداق همان مثال معروفی است که کسی که شنا بلد نیست، هزار و یک بهانه می‌تراشد که شنا نکند؛ شورتش را نیاورده. نمی‌خواهد دیگران را خیط کند، آب تمیز نیست و غیره. سئوال ساده‌ای که مقابل هر آدم بالغ سیاسی مخالف اعتصاب عمومی در کردستان قرار دارد این است که اکنون که اعتراض به جمهوری اسلامی دارد دور می‌گیرد، چه جای تسویه حساب با کومه‌له، حزب دمکرات و یا حزب کمونیست کارگری است؟! مردم اینگونه مخالفت کردن با اعتراض به جمهوری اسلامی را نه از یاد می‌برند و نه می‌بخشند!

۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲

اینترنت در دستان رژیم اسلامی

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری اسلامی در جواب به اعتراض کاربران اینترنت که چرا اینترنت را اینقدر قطع و وصل می‌کنید؟ گفته است: "کسی به دنبال قطع اینترنت نیست". حالا مردم مانده‌اند که چه چیزی را باور کنند؟ قطع و ایجاد دائم اختلال در دسترسی به اینترنت، بخصوص هنگام اعتراضات، فیلترینگ همیشگی سایتهای غیرخودی، اذیت و آزار بی‌وقفه بلاگرها و کاربرانی که به سایتهای اپوزیسیون دسترسی پیدا می‌کنند؛ یا ادعای پوچ یک لات وزیر شده را؟ این‌ها دروغگوئی را به عرش برده‌اند. واضح است که کسی به هیچ ادعایی از این‌ها کوچکترین باوری ندارد.

سوخت و ساز یک جامعه امروزی، حتی زیر سیطره جمهوری اسلامی و طالبان هم، بدون اینترنت مختل است. از اطلاع رسانی، تا آموزش در سطوح مختلف، تا سوخت و ساز ابتدائی بانکی، تا کل داد و ستد ملی و بین المللی، تا کار با دم و دستگاه‌های پیچیده بیمارستان‌ها، تا تنظیم برق و آب و دستگاه‌های کارخانجات، تا پیش بینی هوا و غیره، بدون دسترسی به اینترنتی که دولت در آن موش ندواند، نه تنها مختل بلکه حتی غیرممکن است! کار و ایجاد اشتغال، تحصیل و آموزش مهارت، و سر و سامان دادن به اقتصاد تا سلامتی روح و روان شهروندان این جامعه بخاطر منافع یک مشت آدم دزد و آدمکش به گروگان گرفته شده است و هنگام اعتراض چشم در چشم معترض وقیحانه دروغ تحویل می‌دهند.

دسترسی به اینترنت هم که از حق و حقوق ابتدائی امروزی هر شهروندی در ایران هم هست، بدون یک مبارزه متحد و پیگیر غیرممکن است.

منتشره در "ژورنال ۶ سپتامبر ۲۰۲۲