۱۳۹۹ آذر ۲۸, جمعه

The Islamic Regime of Iran has arrested another activist!

 Afsaneh Azimzade is a woman’s rights activist, as well as an activist for the rights of children; or to put it more correctly, as is known in Iran, an activist for the rights of working street children. Iran’s big cities streets are full of street children, doing all kinds of menial so called “jobs” to support their families. They are regularly beaten, harassed, abused, taken advantage of, etc.; and there are activists such as Afsaneh, faced with many abuses from the authorities themselves, that are doing all in their power to defend these little hapless creatures’ rights; if there are any! Azimzadeh is a member of an association called “Association for the Defense of Work and Street Children”.



On the evening of December 14th, she was on her way to visit her mother in a hospital, who was infected with Coronavirus. She was arrested upon arrival at the hospital by security forces and was transferred to “an unknown” location. Another group of these forces raided her father’s home and took all of Afsaneh’s belongings.

This is the Islamic regime in nutshell. It has taken the whole country hostage and if anyone does anything about it, it will send its coercive forces to lock her/him up! A story with “to be continued!” for over 40 years! This a country that women are constitutionally considered to have half of a man’s rights. Minorities have no equal rights. Children are property of adult males. Women are the sexual property of their male guardians.

Afsaneh Azimzadeh is arrested, not by unknown forces as has been reported, but by the very same forces that have been arresting and killing other activists as well as dissident street protesters for the duration of this regime’s life. She is not taken to “an unknown” location, but taken to one of the Islamic regime’s notorious prisons that everyone knows where they are.

The Islamic regime of Iran executed another of its hostages!

Early this morning, December 12th, 2020, the Islamic Republic of Iran executed Roohollah Zam, an Iranian political dissident who had fled Iran a few years ago, fearing for his life, and resided in France. Roohollah travelled to Iraq in 2019 and was arrested at the airport by the Iraqi authorities at the behest of the Iranian Islamic regime. He was handed to the Iranian security forces operating in that country and was transferred to Iran, where after repeated tortures, he “confessed” to spying for the Islamic regime’s foreign enemies and was sentenced to death.



Aside from this particular case, this is the Islamic Republic of Iran in nutshell! A regime of abduction, hostage-taking, execution, cruelty, women killing, on and on and on! This is a regime that everyone has to kneel down before its god or face such cruelty as Mr. Zam went through.

This regime, however, is facing a society that has decided to put an end to all these. They showed their determination in mass protests of 2009 – 2010 to get rid of this regime of madness and cruelty. They showed it again in 2017 – 2018 and again in 2019 – 2020.

کمونیسم نقل قولی

 کمونیسم نقل قولی! من از این "کمونیسم" خوشم نمیآد. برای خودش رهایی انسان را هدف قرار نداده. مشغله اش پیدا کردن نقل قول است. به درد هیچ مشکلی نمی خورد.

۱۳۹۹ آذر ۱۲, چهارشنبه

ما جمهوری جنایتکاران اسلامی را محاکمه می کنیم!

"از همه شما معذرت خواستم و ازتان خواستم که دادگاه تشکیل دهید و من را به خاطر آن یک رایی که به جمهوری اسلامی دادم محاکمه کنید." این سخن محمد ملکی بود، که بخش عمده ای از عمر مفیدش را گرفتار اذیت و آزار و زندانهای جمهوری اسلامی بود.



محمد ملکی را، جمهوری جنایتکاران اسلامی، مثل میلیونها آدم شریف و آزادیخواه سالها اذیت و آزار کرد. او که روز ۱ دسامبر ۲۰۲۰ در سن ۸۷ سالگی فوت کرد، اولین رئیس دانشگاه تهران بعد از انقلاب بود. محمد ملکی ‌آدم شریف و مقاومی بود که در برابر جنایات جمهوری اسلامی سر فرود نیاورد. در سال ۱۳۹۰، طی نامه ای به احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در ارتباط با ایران، شهادت داد که در دهه ۶۰ جمهوری اسلامی هزاران انسان بیگناه را به جرم باورهای سیاسی اعدام کرده است. محمد ملکی همچنین یک فعال پیگیر علیه اعدام بود. او همانند دهها و صدها هزار انسان مخالفی که ممنوع الخورج شده بودند و هنوز هم هستند، از دیدن عزیزانش که به خارج کشور گریخته بودند، محروم شد. جنایتی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است!

یاد محمد ملکی را با مبارزه بی وقفه مان برای سرنگونی جمهوری اسلامی، و محاکمه و دادگاهی کردن مقامات جنایتکار این رژیم زنده نگه خواهیم داشت.

۱۲ دسامبر ۲۰۲۰

بخاطر سرگل حبیبی رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی را سرنگون خواهیم کرد!

سرگل حبیبی روز ۹ آذر ۱۳۹۹ در روستای سرخه دزج حومه سنندج به دست برادرانش به قتل رسید. جزئیات این قتل فجیع بیش از حد نفرت انگیز و وحشیانه است که بخواهم در این یادداشت با آوردن آن روز و حال کسی را خراب کنم. اما این نام را، همانند نام زیبای رومینا اشرفی، خوب بخاطر بسپارید!

 


سرگل حبیبی مادر دو کودک خردسال بود. ماموران کلانتری محل، سرگل حبیبی را به اتهام ارتباط با یک مرد زندانی می کنند. او آزاد می شود و سپس توسط برادرانش به قتل می رسد. برادرانش با افتخار و سربلندی همچنان آزادانه در شهر رفت و آمد می کنند. سرگل حبیبی یکی از حداقل ۴ زن دیگری است که در سال ۹۹ در کردستان به جرم ناموسی توسط نزدیکانشان به قتل می رسد. سرگل حبیبی یکی از دهها هزار زنی است که در طول عمر سراپا ننگین رژیم جمهوری اسلامی و زیر سایه قوانین انسان ستیز این حکومت، اینگونه به قتل می رسد و قاتلان آنها، کسانی مثل پدر رومینا اشرفی، با داشتن حمایت قوانین اسلامی جنایت می کنند و راست راست در جامعه، با افتخار راه می روند و راه نشان می دهند! سرگل حبیبی را برادرانش به قتل رساندند، اما قاتل سرگل و دهها هزار زن قربانی قتل ناموسی، رژیم جمهوری اسلامی و قوانین جنایتکارانه اسلامی آن است که نه تنها دست جانیان و آدمهای مریض را در قتل و اذیت و آزار زنان باز گذاشته بلکه حامی مجریان اینگونه جنایات است. دستان خونین قوانین اسلامی در آستین بستگان سرگل بود.

 


اما جامعه این قوانین را نپذیرفته است و از همان اولین روزهای سر کار آمدن این رژیم جنایت پیشه، قوانینش را به چالش کشید. با اسید و گله حزب اللهی تفنگ و قمه بدست به جان زنان افتادند، اما با تمام قوا مقابله کردیم. گفتیم این حکومت را نمی خواهیم، بخاطر زن ستیزی اش نمی خواهیم! گفتیم حکومتی که افتخارش زن ستیزی اش است باید همه جا بایکوت و طرد شود. گفتیم چنین حکومتی با تمام قوانینش سزاوار سرنگونی است. گفتیم که درب به اصطلاح سفارتخانه هایش باید بخاطر همین زن ستیزی اش تخته شوند. گفتیم حکومتی که زن را برای بردگی جنسی مردم می خواهد، باید برود و حتی نامش هم شایسته دنیای، گرچه ناعادلانه و نابرابر امروز هم نیست! گفتیم حکومتی را که اجازه ایاب و ذهاب، و کسب و کار زن را به مرد می سپارد، باید سرنگون کرد. گفتیم که تمام حامیان داخلی و خارجی این رژیم، با هر دلیل و بهانه ای که برای خود می تراشند، شریک زن ستیزی آن هستند.

 

ما این رژیم را سرنگون می کنیم و یک جامعه ۸۰ میلیونی را از شر آن خلاص خواهیم کرد. زنان در پیشاپیش توده های عاصی، جامعه را از قوانین زن ستیز آن رها خواهند کرد.

۳۰ نوامبر ۲۰۲۰

ایسکرا   ۹ ۱۰٦