اگر خودمان را
برای لحظهای از ایسمی که خودمان را به آن متعلق می دانیم؛ کمونیسم، لیبرالیسم،
فلان ایسم؛ کنار بکشیم، و به این توجه کنیم که انسانیم و در زندگی مان خواستههایی
داریم، آنوقت متوجه میشویم که نرگس محمدیها و نسرین ستودهها میتوانند در گوشهای
از جنگی باشند که ما در جای دیگری از آن هستیم. حداقلاش آن است که برای لغو
اعدام و اعتراض به بیحقوقی زنان و غیره میجنگیم. جامعه و در یک سطح کل دنیا از
پاک شدن جمهوری اسلامی از صحنه تاریخ نفع خواهد برد. رژیمی که حامی سرکوب زنان در
سراسرجهان است؛ حامی تروریسم در سراسر جهان است؛ حامی شکستن قلمها در سراسر جهان
است.
یکی از مشخصات
انقلابات این است که هرکسی که از وضع موجود ناراضی است و هدفی را در ساقط کردن این
موجودیت دنبال میکند، به انقلاب پیشرویش میپیوندد. تا رسیدن به مقصد نهائی،
بسیاری از کسانی که در دورهای از انقلاب کنار هم بودند، راهشان را از هم جدا
خواهند کرد. این هم خصلت دیگری از انقلابات است. انقلابات کودتا نیستند. انقلابات
جنگ چریکی یک دسته همعقیده نیستند.
در مورد ایران و
جمهوری اسلامی، این تازه اول جنگ است! بعضیها هنوز به هدف نرسیده سرنگوی جمهوری
اسلامی، راه دیگری را انتخاب خواهند کرد. مگر ما در جنگمان با جمهوری اسلامی با
بخش وسیعی از چپ در حزبی نبودیم که اکنون نیستیم و هر کس ساز خودش را میزند؟ چه
کسی گفته است که ما تا رسیدن به مقصد نهائی با همه در یک جبهه خواهیم ماند!؟ چه
کسی گفته است در جنگ با جمهوری اسلامی ما تنها هستیم و کسان دیگری، برای اهداف
دیگری نمیجنگند؟ آیا تضعیف جمهوری اسلامی در این جنگ از جانب کسی که با ما در یک
حزب نیست و یک ایسم مشترکی را یدک نمیکشیم، به ضرر جامعه است؟ به ضرر کارگر و زن
است؟ به ضرر کسی است که می خواهد کتابش را بنویسد و شعرش را بخواند؟
این هم از مشخصات
انقلابات است که هر کسی – حزب و نیروئی – زورش رسید مهر آخرش را به آن خواهد زد.
هر کسی توانست رهبران اعتراضات را به حقانیت برنامهاش قانع کند، پیروز جنگ است.
گرایشات مختلف سرمایهداری طرحهای خودشان را برای این کار دارند؛ اما چپ جامعه
چشمش به سازماندهی و جلب رهبران اعتراضات است. منتها اول باید بتوانیم جمهوری
اسلامی را از سر راه برداریم. در پروسه سرنگونی جمهوری اسلامی، خیلی چیزها عوض
خواهند شد. رهبران رادیکال جای رهبران ملایم را خواهند گرفت. انقلاب در ادامه خود
بسیاری از شخصیتهای اولیهاش را حاشیهای خواهد کرد. شخصیتهای پرسر و صدای اولیه
جایشان را به شخصیتهایی میدهند که در ابتدا اسم و رسمی نداشتند. اما در ابتدای نقلاب،
شما نمیتوانید در حال ایجاد تفرقه در صفوفش باشید و انتظار داشته باشید جامعه
برای شما دست بزند. شمائی که در حال تفرقه و تضعیف این انقلاب هستید، اولین
قربانیان این انقلاب خواهید بود.
بدون سرنگونی
جمهوری اسلامی، شما در حال گل زدن هستید، اما توپی زیر پایتان نیست.
۸ اکتبر ۲۰۲۳
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر