برای
مدتی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا از اصلی ترین اخبار جهان بود. یکی از دوستان
اروپائی من، Asbjørn Wahl، که یکی از مطالبش را چند سال
پیش برای نشریه "کارگر کمونیست" ترجمه کرده بودیم، مطلب کوتاهی در این
باره دارد که این موضوع را به بحران چپ در اروپا نسبت میدهد. می گوید بدون شک ترس
از هجوم موج موج پناهندگان به بریتانیا و "بیگانه هراسی" یک دلیل مهم
روی آوری بخش زیادی از کارگران هم به رأی دادن به کمپین "خروج" بود؛ اما
نه در آن سطحی که رسانهها بزرگش کردند. واهل سیاستهای اتحادیه اروپا در تعرض به
حقوق کارگران بدنبال بحرانهای دهه ۷۰ قرن گذشته را برمی شمارد و نتیجه می گیرد که
رأی نه کارگران را می شود اعتراضی به این سیاستها ترجمه کرد.
واهل
نتیجه می گیرد که تنها با به خیابان آوردن توده های وسیع کارگر و زحمتکش است که می
شود جلوی آن سیاستهای نئولیبرالی اتخاذ و تصویب شده توسط اتحادیه اروپا را گرفت.
سیاستهایی که ابدا امکان تغییر با رأی و پارلمان برایشان باقی نمانده؛ سیاستهایی
که باعث اعتراض کارگران شده و سیاستهایی که چپ اروپائی برنامه و آلترناتیوی برای
آن ندارد.
مطلب
واهل نکات دیگری را نیز مطرح می کند که قابل بحث اند، اما آنچه را که او بحران چپ
اروپا می داند، یک مشاهده جدی و نگران کننده است که چپ رادیکال و نسبتا ضعیف اروپا
باید فکری جدی برای آن بکند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر