اقامت
ایرانی ها در تعداد زیادی از شهرهای کانادا، و تحصیل و اخذ تخصص در بسیاری از رشته
ها برای کودکان آنها ممنوع اعلام شد.
خبری
تعجب آور و غیرقابل باور به نظر می رسد. درست است. در کانادا چنین برخوردی به نه
تنها ایرانی ها، بلکه به هیچ فرد منتسب به قوم و ملیت دیگری نمی شود.
اما
آیا می دانستید که اسکان شهروندان افغان در ٣١ شهر، در ١٤ استان ایران ممنوع اعلام
گردیده است؟ اقامت در بخشهایی از استانهای خوزستان، فارس، بوشهر، اصفهان، کرمان،
خراسان جنوبی، خراسان رضوی، سمنان، قزوین، گلستان، مرکزی و یزد، برای اقامت
شهروندان افغان ممنوع اعلام شده است. مسئولان دولتی استان مازندران از پنج سال قبل
حضور اتباع افغانستان را در ١٠ شهر ساحلی مازندران ممنوع کرده اند. بخشدار مرکزی
نوشهر اعلام کرد که حضور شهروندان افغان در بخش مرکزی این شهرستان کاملا ممنوع
است. همه اینها در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی صورت گرفت
و در دوره ریاست جمهوری های احمدی نژاد و روحانی تشدید شدند.
به چند نمونه دیگر از رفتار غیرانسانی و وحشیانه رژیم
جمهوری اسلامی بر علیه همنوعانمان، که تنها به دلیل اینکه ظاهرا بعنوان زاده شده
در نقطه دیگری از این کره زمین شناخته شده اند، توجه کنید.
اعلام شد، برخی از کودکان افغان که زادگاهشان ایران است،
اجازه دارند در مدارس ایران تا مقطع دیپلم و در برخی رشته‌ها به مدت ٦ سال تحصیلات
دانشگاهی کسب کنند. اما پس از آن اجازه کار و استفاده از تخصص‌شان را ندارند و به
دنبال آن، اجازه اقامت در ایران را نیز از دست می‌دهند. انتخاب رشته‌های تحصیلی
مانند فیزیک اتمی، فیزیک (گرایش هسته‌ای)، مهندسی هسته‌ای، مهندسی تسلیحات، مهندسی
فناوری اطلاعات (گرایش امنیت اطلاعات، امنیت شبکه، مخابرات امن)، مهندسی هوافضا
(کلیه گرایش‌ها)، مهندسی شیمی (گرایش صنایع پالایش، پتروشیمی، شیمیایی، معدنی، گاز،
عملیات پتروشیمی)، مهندسی نگهداری هواپیما (هوانوردی، خلبانی، مراقبت پرواز، نمایش
و نگهداری هواپیما)، الکترونیک هواپیمایی، مهندسی فرماندهی و کنترل هوایی، تکنیک
حوزه‌های نظامی، علوم و فنون هوانوردی، خلبانی هلیکوپتر، مهندسی تعمیر و نگهداری
بالگرد، اطلاعات نظامی، اویونیک هواپیما، علوم نظامی، ناوبری و فرماندهی کشتی، مدیریت
و کمیسر دریایی برای مهاجرین ممنوع اعلام گردید. یکی از مصوبات حکومت برعلیه مهاجرین
افغان، "طرح ممنوعیت اسکان و کار مهاجرین" است. بر اساس این طرح اسکان،
کار و تحصیل مهاجرین افغانی در ١١ استان کشور ممنوع می باشد.
دولت در برخی استانها سوپرمارکتی‌ها، نانوایی‌ها و رانندگان
تاکسی، اتوبوسهای شهری و بین شهری، خدمات دهندگان حمل و نقل و فروشندگان مواد غذایی
را ملزم کرد که به افغانها خدمات ارائه ندهند و از آنها کارت اقامت بخواهند! مسئولان
دولتی استانهای فارس و خوزستان فروش کالا و مواد غذایی و ارائه خدمات عمومی و
بهداشتی به اتباع خارجی غیرمجاز را که عموما افغان هستند، ممنوع کردند و هشدار
داده‌اند که با افراد خاطی به شدت برخورد خواهد شد. ممنوعیت رانندگی، ممنوعیت فروش
مواد غذایی، ممنوعیت ورود به پارکها، ممنوعیت ارائه خدمات حمل و نقل افغانها
بعنوان بخشی از فشارهای سازمان یافته دولتی علیه مهاجران افغان صورت رسمی بخود
گرفت. سرهنگ رحیم رمضان آقایی معاون پلیس راهور با اعلام ممنوعیت رانندگی افغانها،
اعلام میکند: "مهاجران افغان حتی با کارت اقامت هم نمی‌توانند گواهینامه
رانندگی بگیرند و گواهینامه افغانستانی نیز در ایران معتبر نیست. این محرومیت تنها
شامل مهاجران افغان مقیم ایران می شود و دیگر اتباع خارجی می‌توانند با مراجعه به
معاونت اتباع بیگانه نیروی انتظامی، گواهینامه رانندگی دریافت کنند". در ٢٢ تیرماه
سال ۹۳ نیز اشتغال اتباع با پیشینه افغان بطور رسمی در دستگاههای دولتی ایران
ممنوع اعلام گردید.
ایرنا، خبرگزاری رسمی دولت ایران نوشت: "کارفرمایان و
صاحبان حرفه‌ها و مشاغل در استان فارس باید قبل از ارائه خدمات به اتباع بیگانه،
از هویت آنها با مشاهده کارت هویت و مجوز اقامت قانونی، اطمینان حاصل کنند." روزنامه
"عصرمردم" چاپ شیراز نوشت: "نانوایی ها، سوپرمارکت ها و مراکزی که
مواد غذایی می فروشند، در صورت عدم رعایت این طرح، پلمپ و جریمه خواهند شد". مدیرکل
استان فارس دلیل این تصمیم را "آغاز فصل تابستان و منطقی بودن نگرانی
کارشناسان بهداشت دانشگاه علوم پزشکی از شیوع بیماریهای مسری به واسطه اتباع خارجی
غیر مجاز ذکر کرد"! مسئولان دولتی اصفهان در ١٣فروردین ماه ١٣٩١ ورود
شهروندان افغان به پارک صفه این شهر را ممنوع اعلام کردند. در شهر یزد، روز
دوشنبه پنجم تیرماه حمله سازمان یافته از سوی نیروی انتظامی و وزرات اطلاعات به
خانواده های مهاجر افغان صورت گرفت. نیروهای دولت اسلامی خانوادههای مهاجران افغان
را زیر حمله چوب و چماق خود گرفتند و آلونکهای آنها را همراه با زن و فرزندانشان
طعمه حریق کردند. بسیاری از خانوادهها از وحشت و برای نجات جان خود، آواره بیابانهای
اطراف شهر شدند. مجروحین در بیمارستانها بعنوان غیرمجاز پذیرفته نشدند. مامورین
انتظامی شکایت قربانیان این حادثه را بدون بررسی گذاشتند و از اقدام برای تامین
امنیت آنان نیزخود داری کردند.
مردم منتسب به افغانستانی در ایران هم مانند همه کسانی که
مجبور به ترک زادگاهشان شده اند، مجبورند که برای سیر کردن شکم کودکانشان زحمت
بکشند. صدها هزار افغانستانی مقیم ایران که توانسته اند با تحمل مصایب و مکافات بسیار
و رشوه های سنگین اقامت مجاز بگیرند در صف شاق ترین کارها و مشاغل قرار خواهند
گرفت! از جمله مشاغل چهارگانه‌ای که افغانهای مجاز می‌توانند در آن اشتغال داشته
باشند به قرار زیر است: ١- مشاغل سنگبری و سنگ‌تراشی. ٢- کارگری در کارگاههای
کشاورزی مانند بیل‌زنی، سمپاشی، علوفه جمع کنی و امثال آن. ٣- مشاغل راه‌سازی و
معدن از جمله تعمیر و نگهداری تونل، استخراج و حفاری معدن. ٤- مشاغل کشتارگاه
مانند چوپانی، متصدی مرغداری و سلاخ دام و طیور و برخی مشاغل پراکنده مانند
سوزاندن و امحاء زباله، بازیافت مواد شیمیایی، کمپوست سازی، تخلیه و نظافت مخازن،
استخرهای فاضلاب یا کارگر کوره های ریخته گری.
بر اساس گزارشات ارگانهای حکومتی که موضوع اخراج و دستگیری
مهاجرین افغانستانی را پیش می برند، از زمان به اجرا در آمدن این تصمیم ضد انسانی
از شهریور سال ٩٣ تا اواخر مهر ماه ۹۳، بیش از ٣٠٠ هزار مهاجر با خانواده هایشان
دستگیر و به اردوگاههای ویژه اخراج به افغانستان در استانهای خراسان و سیستان و
بلوچستان منتقل شده و از آنجا با همکاری سازمان ملل و دولت افغانستان، به این کشور
اخراج شده اند. این در حالی است که فشارها، ایجاد محدودیت های گسترده تر همزمان با
اجرای این طرح، روزانه بر این جمعیت میلیونی تحمیل میشود. آنچه این روزها مقامات ریز و درشت حکومت اسلامی هر از چندگاهی در رسانه‌هایشان
اعلام می کنند تنها بخش کوچکی از یک پاکسازی قومی و در عمل نسل کشی مهاجرین افغان
مقیم ایران است که حکومت مشغول آن است. سرکوب و اعدام هزاران افغانستانی به اتهام
"موامخدر و قاچاقچی"، دستگیری و زندان، در کنار سیاست افغان ستیزی رژیم
در دامن زدن به عقب افتاده ترین و ضد انسانی ترین احساسات ناسیونالیستی ایرانی گری
و عظمت طلبانه برعلیه مهاجرین افغان مقیم ایران، یک جزء ثابت و همیشگی سیاستهای
حکومت در سه دهه گذشته بر علیه این جمعیت میلیونی بوده است. ممنوعیت اشتغال مهاجرین، اخراج کارگران شاغل افغان از کار، نپرداختن دستمزدها،
تحمیل شرایط بی نهایت ضد انسانی بر کارگران شاغل، عدم برخورداری این جمعیت از بیمه
ها و خدمات بهداشتی و درمانی، ممنوعیت تحصیل کودکان و ... جزیی از سیاستهای همیشگی
حکومت اسلامی بر علیه کارگران و مهاجرین افغان و خانواده هایشان است.
این آن وضعیتی است که مردم منتسب به افغانستانی مقیم ایران
با آن دست به گریبانند. اگر یک هزارم از هر کدام از این موارد را دولتی در غرب بر
علیه ایرانی های مقیم این کشورها وضع می کرد، صدای همه در می آمد. اما شرافت حکم
می کند که صدای هر انسان شریفی بر علیه این همه اجحاف به انسانهای منتسب به
افغانستانی در ایران هم در بیاید. باید این موارد را بعنوان سندی در محکومت و ضد
انسانی بودن حکومت اسلامی نزد تمام نهادهای انسان دوست برد و از آنها خواست که به
کمپین محکوم کردن حکومت اسلامی در رفتار غیرانسانی بر علیه مهاجران افغان بپیوندند
و خواهان حقوقی برابر با رفتار انسانی و برابر بشوند.
(بخش اعظم اطلاعات این نوشته از نوشته های خواندنی سیامک
بهاری تحت عنوان: "در دفاع از شهروندان افغان" و محمد شکوهی تحت عنوان:
"در محکومیت افغانستانی ستیزی جمهوری اسلامی" اخذ شده است.)
۲۷ دسامبر ۲۰۱۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر