یكی از لمپنهای
چاقوكش خانه كارگر در قزوین به نام عیدعلی كریمی گفته است: «کارگران ٥٤ واحد مشکل
دار در استان قزوین از ٣ تا ٣٠ ماه حقوق نگرفتهاند.» «مسایل و مشکلات فعلی جامعه
کارگری در کشور نباید بر حضور و مشارکت پویا و آگاهانه کارگران و بازنشستگان استان
قزوین در برپایی راهپیمایی روز ٢٢ بهمن و مشارکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی
تأثیر منفی بگذارد.» «حضور حداکثری کارگران و بازنشستگان در انتخابات مجلس شورای
اسلامی تحقق منویات مقام معظم رهبری است.» كارگران ٥٤ مؤسسه تا ٣٠ ماه حقوق نگرفتهاند
اما از آنها انتظار رفته است كه در راهپیمائی دفاع از حكومتی كه زندگی شان را تباه
كرده است شركت كنند و همچنین در انتخابات آن هم شركت كرده تا از «منویات» خامنهای
دفاع كنند! «منویات» «مقام رهبری»، ٣٠ سال جنایت است. ٣٠ ماه و گاها حتی ماهها هم
بیشتر عدم پرداخت دستمزد به بخش زیادی از كارگران است. منویات این آخوند مرتجع و
جانی بیكارسازی، زن كشی، اعدام، ، شیوع بی سابقه اعتیاد و تن فروشی، زندانی كردن
فعالین كارگری و دیگر زندانیان سیاسی است. منویات ایشان رجزخوانی جنگی و یکی کردن
منفعت اسلام با تباه شدن زندگی ٩٩ درصد مردم آن جامعه در اثر تحریمها است. این منویات
حیف و میل كردن میلیاردها دلار خرج روشن نگه داشتن آتش تروریسم اسلامی در منطقه و
ناامنتر كردن زندگی میلیونها انسان در خاورمیانه است. منویات او جان دادن به
اخوان المسلین، حزب الله و حماس و مقتدا صدر است. ازآنسو، انتخابات جمهوری اسلامی
در بهترین حالت خود، دعوا بر سر لحاف ملا در بین خودیترین خودیهای حكومت اسلامی
بوده است. بر سر میزان چپاول، بر سر نحوه چپاول و نحوه كشت و كشتار و زدن و نابود
كردن مردم آن جامعه بوده است. بر سر سازماندهی ترورهای داخلی و خارجی بوده است.
شركت در راهپیمائیهای رژیم هم، كه قریب به اتفاق آنها با زور ترس از اخراج و ساندیس
خوراندن و غیره، چه ٢٢ بهمن باشد و چه انواع رنگارنگ مناسكهای مذهبی، كمكی است به
سفت كردن بندهای اسارت و مشخصا رنگ و بوی مشروعیت دادن به رژیم در مناسبات دیپلماتیك
بین كشورها. این آن چیزهائی است كه مزدور چماق بدست خانه كارگر از كارگران میخواهد.
كارگران اما انتخاب خود را كردهاند. انتخاب كارگران گام برداشتن به طرف سرنگونی این
رژیم است. سرنگونی این رژیم و آغاز محاكمه قاتلین كارگران و از جمله كاربدستان
خانه كارگر و شوراهای اسلامی كار هدف ما كارگران است. اولین قدم و گذشتن از اولین
مانع بر سر راه ایجاد دنیای بهتر و شایسته انسان است.
انتخابات و
انتصابات رژیم اسلامی در این ٣٣ سال، چیزی جز فقر و فلاكت و جنگ و خونریزی و
ندارتر كردن مردم كارگر و زحمتكش برای این جامعه به ارمغان نیاورده است. مضحکه
انتخاباتی سفت تر کردن بند سركوب این حکومت به كمك همین مزدوران جیره خور خانه
كارگر و شوراهای اسلامی است. ناامن تر کردن و سیاه تر کردن زندگی بخش عظیمی از این
جامعه حتی بیشتر از زمان گورستان پهلوی است. انتخاب ما كارگران سرنگونی و به زباله
تاریخ ریختن این وضعیت و رژیم بانی و بنیانگذار آن است. كارگران مدتهاست كه انتخاب
خود را كرده اند؛ فقط مترصد فرصتی هستند كه این آرزوی دیرینه خود را عملی كنند.
آخر سال در پیش
است و رجزخوانی عوامل مزدور خانه كارگر و شوراهای اسلامی كار برای دفاع از منویات
خامنهای و دفاع از انجماد حداقل دستمزدهای كارگران بار دیگر دور میگیرد. كارگران
باید متحد و یكپارچه ظاهر شوند و در این فرصت برای نزدیكتر كردن رژیم جنایت اسلامی
به لبه گور گامهای بلندی بردارند.
١٢ فوریه ٢٠١٢
منتشر شده در
کارگر کمونیست ١٩٦
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر