اول بگو مرگ بر آمریکا!

آنجائی که من زندگی می‌کنم و تقریبا می‌شود گفت امروزه مثل همه جای دیگر دنیا، اگر کودکی بعد از مدرسه به خانه برنگردد و رادیوئی اعلام کند شک می‌رود دزدیده شده، اگر پیرمرد و یا پیرزنی از خانه سالمندان بیرون رفته و سر موقع برنگردد و شک کنند دچار فراموشی کهنسالی شده، اگر بیماری از یک موسسه بیماران روانی بدون لباس مناسب برای حفاظت در مقابل سرما بیرون رفته باشد، تمام شهر برای نجاتشان بسیج می‌شود.

این را مقایسه کنید با حالت کسانی که در فیسبوک مبصر شده اند تا به ما بگویند پوتین و رژیم جنایتکارش را برای حمله به اوکرائین و سلاخی کردن هزاران نفر را محکوم نکنید. آدم‌های عجیبی که اول باید با ناتو، اتحادیه اروپا، صندوق بین الملل پول و امثالهم تسویه حساب کنند تا بعد از گل نازکتر به پوتین بگویند. مبصرانی که اول چرتکه می‌اندازند تا برایشان مشخص و مبرهن شود که چه کسی پوتین را تحریک کرد که به این حمله دست بزند. کسانی که برایشان اصلا مهم نیست چند نفر بخاطر این حمله احتمال دارد فردا را دیگر نبینند. برایشان اصلا مهم نیست چند خانه و کارخانه و مدرسه دیگر با خاک یکسان خواهند شد. کسانی که برایشان مهم است اول ببینند حزب کمونیست کارگری چه می‌گوید تا بر علیه آن موضع بگیرند؛ به هر قیمتی!

و برای خود من جالب است که شاهد این صحنه ام و بعضی از این آدم‌ها دوستان حقیقی و فیسبوکی خود من هم هستند.

۴ مارس ۲۰۲۲