۱۳۹۳ مرداد ۲۶, یکشنبه

حکایت زندگی کارگران در ایران

ایلنا خبری از ارومیه منتشر کرده که به گفته یکی از عوامل شوراهای اسلامی کار ۹۰ درصد از کارگران واحدهای تولیدی صنعتی و خدماتی در استان آذربایجان غربی با قراردادهای موقت و بدون امنیت شغلی کار می کنند. او همچنین در ادامه می گوید: "متاسفانه گاهی دیده می‌شود برخی از پیمانکاران و کارفرمایان راه گریزی برای شانه خالی کردن از حقوق کارگران قرارداد‌ها را طوری تنظیم می‌کنند که در زمان اخراج کارگر هیچ مبلغی دست کارگر را نمی گیرد. ... ترویج قراردادهای موقت کار موجب سوءاستفاده برخی از کارفرمایان از نیروی کار در استان و کشور شده است."
آمارها و اظهارات دیگر عوامل و پادوهای خانه کارگر از سراسر ایران بر همین وضعیت از کارگران مناطق دیگر در ایران تاکید دارند. رژیم جمهوری اسلامی در مدت حداقل از زمان ریاست جمهوری رفسنجانی طرح قراردادی و قرارداد موقت کردن کارگران را در دستور کار گذاشته و بمرور زمان موفق شده طرحش را پیدا کند و به ۹۰ درصد قرارداد موقت کردن کارگران رسانده است.
برای خلاصی از این وضعیت جنبش کارگری باید متشکل و متحزب بشود. اعتراضات گسترده کارگری باید سراسری و کانالیزه و متحد بشوند. فعالین کارگری باید بطور وسیع و همه جانبه روی متشکل کردن کارگران خم بشوند. این فعالین هم باید بطور وسیع به متحزب شدن روی بیاورند و اختلافات خورد و گاها اختلاف سلیقه و حتی گاها شخصی خود را به نفع جلو بردن اعتراض کارگری برای بیرون آمدن از این وضعیت دهشتناک کنار بگذارند. متأسفانه هیچگونه راه میانبری وجود ندارد.

۱۸ اوت ۲۰۱۸

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر