مونتریال کانادا یکی از شهرهای قدیمی و تاریخی آمریکای
شمالی و کاناداست. حداقل ۲ میلیون نفر جمعیت دارد. شهری پر از فستیوال که
فستیوالهایش زبانزد همه در کاناداست.
بعد از سالها زندگی در کانادا، بالاخره چند روز آخر ژوئیه و
اول اوت ۲۰۱۴ را به این شهر زیبا و دیدنی مسافرت کردم. این یادداشت اما درباره
مسافرت من و فستیوالهای زیبای شهر مونتریال نیست. درباره راهپیمائی "همبستگی
با مردم غزه" در این شهر است که همزمان با مسافرتم بود.
روز اول اوت، قبل از بازگشت به تورنتو، به دیدن
"فستیوال بومیها" (First
Peoples’ Festival) رفتیم.
دقایقی از حضورمان نگذشته بود که حدود ۱۰۰ تا ۱۲۰ نفری با در دست داشتن چند
پلاکارد و پرچم فلسطین و ترکیه(؟!) و با سر دادن شعارهایی به زبان فرانسوی، در
حالیکه یک مسلمان با کلاه و لباس سنتی مسلمانان و ریش و پشم اسلامی جلوی این صف،
از وسط محل فستیوال عبور کردند. چند ساعت بعد هنگامی که به سواریهای‌مان نزدیک می
شدیم، همان جمعیت، شاید ده بیست نفری کمتر، از خیابانی که سواریهای‌مان را آنجا
پارک کرده بودیم رد شدند. به یکی از افرادی که به نظر می رسید خودش را مسئول می
داند نزدیک شدم و بعد از یک سلام و احوالپرسی کوتاه، پرسیدم چرا نتوانسته اید بیش
از این بسیج کنید؟! گفت که مردم بی تفاوت شده اند. گفتم فکر نمی کنی که این جنبش
با اسلام سیاسی و از جمله حماس در خاورمیانه مرزبندی قاطع ندارد! گفت که یک چنین
احساسی در بین ما هم هست. خیلی کوتاه چند جمله دیگر رد و بدل کردیم و ایشان به راه
خود ادامه داد و من هم راهی تورنتو شدم.
کل ۵ - ۶ ساعت رانندگی را به این موضوع فکر می کردم. (حتی
مرخصی‌هایمان هم سیاسی شده اند!) کل جهان از آدمکشی دولت نژادپرست اسرائیل به تنگ
آمده است. حتی دول آمریکا و کانادا، که همیشه دست به سینه در برابر نتنیاهو بوده
اند، هم نمی توانند از این آدمکشی دفاع کنند. اما چگونه است که یک تعداد آدم شریفی
که زحمت زیاد می کشند تا مردم معترض را بسیج کنند، اما نمی توانند این بدیهی را
درک کنند که حماس و داعش و اخوان المسلمین و حزب الله هم، به همراه دولت نژادپرست
اسرائیل خود صورت مسئله بحران فلسطین و خاورمیانه هستند. مردمی که از تروریسم
بیزارند، از هر نوعش بیزارند؛ از حماس و حزب الله و از دولت اسرائیل به یک اندازه
متنفرند.
۲ اوت ۲۰۱۴
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر