یک موضوع اصلی اعتراضات توده‌ای این دوره، که شاید اصلی ترین
موضوع باشد، اعتراض به برنامه‌های ریاضت کشی اقتصادی (Austerity) است. در اروپا این اعتراض داغ ترین موضوع انتخابات
پارلمانی شده است. اینکه آیا این احساس اعتراضی بالاخره از پارلمان لبریز شده و به
خیابان‌ها تا پشت سر گذاشتن سیستم سرمایه‌داری، که برنامه‌های ریاضت اقتصادی را
ضروری می‌کند، جاری خواهد شد؟ موضوعی است که باید در یک سطح منتظر ماند و دید.
آخرین اعتراض قدرتمند به "استریتی" را خیابان‌های
شهرهای بلژیک به خود دید. سایت commondreams.org در خبری نوشت روز چهارشنبه ٧
اکتبر ٢٠١٥، صدها هزار نفر در اعتراض به برنامه‌های "استریتی" دولت دست
راستی بلژیک و با فراخوان اتحادیه‌های کارگری به خیابان‌ها ریختند. پلیس با
وحشیگیری همیشگی با معترضین برخورد کرد. ٣٠ نفر را دستگیر و حداقل ٥٠ نفر هم مجروح
شدند. گزارش فوق اما می‌نویسد معترضین قول داده‌اند که با اینگونه سرکوبها عقب
نخواهند نشست و قصد دارند اعتراضات را ادامه بدهند. تعدادی بعنوان سخنگوی این
اعتراض، عمدتا از روسای اتحادیه‌های کارگری، در حال مذاکره با رئیس دولت بلژیک
هستند، مطالباتی را در چهارچوب همین سیستم مطرح کرده‌اند و صریحا اعلام کرده اند
هدف این اعتراضات رفرم‌هایی و یا توقف برنامه‌های "استریتی" است. این
اما جوابگوی حال و هوای اعتراضی دنیای امروز نیست. برای یک دنیای بهتر باید از
سیستم سرمایه‌داری، با جناح‌های "چپ" و راستش عبور کرد.
(از "کامنتهای کارگری" شماره ۳۸۲ "کارگر
کمونیست")
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر