ثروت سرشاری که چین را در عرض چند سال به قدرت دوم اقتصادی
جهان تبدیل کرد ناشی از استثمار شدید کارگرانی است که شرایط کار و زندگی شان بیشتر
از هر چیزی به شرایط بردگان قرون گذشته شباهت دارد تا کارگران سال ۲۰۱۶. تحمیل این
شرایط و این استثمار بدون سرکوب اعتراضات کارگری و بدون اذیت و آزار فعالین کارگری
امکان پذیر نیست. سایت لیبر استارت گزارش داده که از اوایل دسامبر ۲۰۱۵ مقامات
استان گوانگدان ۲۵ نفر از فعالین تشکل‌های کارگری را دستگیر کردند که از این تعداد
۷ نفر از آنها هنوز در زندان هستند و به همبستگی و حمایتهای سیاسی رفقایشان در
سراسر جهان نیاز دارند. فعالین دربند اجازه ملاقات با وکلایشان را هم ندارند و
پلیس حتی از اذیت و آزار دوستان و اعضای خانواده این فعالین کارگری هم کوتاهی
نکرده است!
یادآوری کنم که تشکل‌های توده‌ای کارگران در چین غیرقانونی
هستند. "تشکل‌های کارگری" که ما در اخبار رسمی از آنها می‌شنویم،
نهادهای زرد دولتی مثل شوراهای اسلامی در ایران هستند. فعالین دستگیر شده‌ای که اینجا
مورد بحث ما هستند، از فعالین نهادهایی هستند که ساختاری همانند نهادهای کارگری
مستقل امروز ایران مثل اتحادیه آزاد، کمیته پیگیری، کمیته هماهنگی و غیره دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر