روزهای آخر سال ۹۴، روزنامه "شرق" یک میزگرد
اقتصادی داشت که یکی از شرکت کنندگان آن حسن طائی، "مشاور وزیر کار در امور
اقتصادی" بود. او در بخشی از سخنانش میگوید: "فرض کنید در جامعه هند
اختلاف طبقاتی پذیرفته میشود؛ اما در جامعه ما همه افراد به اختلافات طبقاتی
حساس هستند ..." من اظهارنظری درباره پذیرش فقر در جامعه هند نمیکنم، چرا که
از شرایط آنجا چیز زیادی نمیدانم. اما جامعه ایران الحق که تحمیل فقر توسط جمهوری
اسلامی و پهلویها را نپذیرفت. انقلاب ۵۷ واکنش به تحمیل فقر و حساسیت به شکاف
طبقاتی بود. از آن انقلاب تا به امروز هم، هر فرصتی که پیش آمده، کل جامعه به فقر
و "اختلاف طبقاتی" واکنش نشان داده و حکومت کردن مثل هند را یک آرزوی
دست نیافتنی برای سرکوبگران اسلامی در ایران کرده است. لیکن حساسیت و واکنش به فقر
و اختلاف طبقاتی باید تعمق یافته و رادیکال بشود تا به یک دنیای بهتری دست بیابیم.
این تنها راه خلاصی از این وضعیت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر