نهادهای فعالین کارگری و چند اتحادیه کارگری در آمریکا، از
مرگ آنتونیو اورندین (Antonio “Tony” Orendain) در روز ١٢ آوریل ٢٠١٦، در سن ٨٥ سالگی خبر دادند. تونی
یک کارگر مهاجر مکزیکی بود که در سال ١٩٥٠ به کالیفرنیا آمد و مشغول کار در مزارع
این ایالت شد. تونی فقط ٢٠ سال داشت که به قصد یک زندگی بهتر مکزیک را برای مهاجرت
به ایالات متحده ترک کرد. او یکی از فعالین کارگری اولیه ای بود که بزودی و با
دیدن شرایط وحشتناک کار در مزارع کالیفرنیا مشغول سازمان دادن کارگران شد و همراه
با سزار چاوز "اتحادیه ملی کارگران کشاورزی" را پایه ریزی کرد. تونی در
پیکت بسیاری از کارگران مزارع شرکت داشت و بالاخره با پشتکاری و اتحادی که در بین
کارگران ایجاد کرد، کارگران توانستند ساعات کار را از ١٤ ساعت به ٨ ساعت کاهش
داده، حداقل دستمزد را از ٤٠ سنت به یک دلار و ٢٥ سنت افزایش دهند، حق متشکل شدن
را به رسمیت بشناساندند و "برنامه کارت سبز" را که محدودیتهای زیادی
برای کارگران مکزیکی ایجاد می کرد را لغو کند. رد پای آنتونیو اورندین را در کنار
متحد کردن کارگران و تلاش برای رفاه نسبی بیشتر برای کارگران مزارع آمریکا، می
توان در بسیاری از تلاشهای سیاسی و اجتماعی‌ای که بر علیه تبعیضات روزمره بر
مهاجرین و پناهندگان آمریکای لاتین می رفت، دید. جنبش کارگری برای مبارزه برای
زندگی کمی قابل تحمل‌تر، در همه جا و از جمله در ایران، به فعالین و رهبران کارگری
ای همچون تونی اورندین نیاز مبرم دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر