۱۳۹۶ شهریور ۶, دوشنبه

اولین کشتار دسته جمعی توسط اوباشان اسلامی در ایران

برای نسل من و شاید هم چند سالی بزرگتر از نسل من، انقلاب ۱۳۵۷ یکی از شیرین ترین اتفاقات زندگی شان است. متأسفم که اکنون جهنمی را که جمهوری اسلامی برای مردم ایران به ارمغان آورده، "گورستان آریامهری" برای بسیاری مثل روزهای شیرین سپری شده می ماند. یکی از اتفاقات تلخی که در حول و حوش این انقلاب رخ داد، به آتش کشیدن سینما رکس آبادان بود که روز ٢٨ مرداد ١٣۵٧ و در حین نمایش فیلم گوزن‌ها به آتش کشیده شد و قریب به اتفاق حاضران در سینما که گفته می شود بیش از ٧٣٠ نفر بودند، یا جا جان باختند و یا بطور بسیار فجیعی دچار سوختی شدید و غیرقابل ترمیم شدند که زندگی شان برای همیشه تغییر کرد.
شاه و ساواک مورد نفرت کل آن جامعه بود. سانسوری کامل بر جامعه مستولی بود. هنر و هنرمند باید از ممیزی دم و دستگاه ساواک بگذرند. اما چه کسی سینما رکس را آتش زد و به آن جنایت هولناک دست زد؟ برای بسیاری هنوز این زوایای اصلی این جنایت نامعلوم مانده است. شاه در این باره چیزهائی گفته، خمینی و دیگر مقامات جمهوری اسلامی هم چیزهای دیگری. اما "بازیگر، چهره‌پرداز، نویسنده و کارگردان" جمهوری اسلامی، فرج الله سلحشور که مدتی پیش گور بگور شد چیز بهتر و مهمتری گفته است. خبرگزاری حکومتی فارس در گزارشی که مربوط به خبری از سلحشور بود، خبر داد: "فرج‌الله سلحشور صبح امروز در اختتامیه جشنواره شعر و سرود انقلاب در فرهنگسرای انقلاب اسلامی اظهار کرد: قبل از انقلاب اسلامی ماهیت سینما برای مردم روشن بود و خانواده‌های مذهبی با سینما و تلویزیون هیچ کاری نداشتند و ما به خوبی می‌دانستیم که سینما کانال ورود فرهنگ بیگانه به کشور ما است. … من جزء کسانی بودم که قبل از انقلاب سینما آتش زدم و متاسفانه بعد از انقلاب برای همان سینماها موزه درست شد و هنوز هم از آنها حمایت می‌شود.”
این جانی که همراه با دیگر جانیان اسلامی که بعدها سینماگر، سیاستمدار، فیلسوف و غیره و غیره شدند سینما آتش می زد و کرور کرور آدمی که می خواستند لحظاتی شاد باشند و فیلمی را تماشا کنند، برای ارزشهای پوسیده اسلامی در آتش سوزاندند و با خاکستر یکسان کردند. می خواستند که “ارزشهای غربی” را اینچنین از جامعه بزدایند و مردم را وادار کنند که فیلمهای اسلامی و شرق زده تماشا کنند و پای منبر آهنگران بنشینند و به اصطلاح موسیقی گوشت بدهند، که از بخش بدشان هیچ وقت نگرفت.
در سالگرد کشتار دسته جعمی زندانیان در شهریور ۱۳۶۷، باید یاد و خاطره همه آنهائی که به طرق مختلفی به دست اوباشان اسلامی کشته شده اند را گرامی داشت و بر علیه آنها اعلام جرم کرد.


۲۷ اوت ۲۰۱۷

ناصر اصغری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر