"ايلنا"، خبرگزاري كار ايران روز شش دي‌ماه خبري منتشر كرده بود كه گويا
بر اثر يكي دو طرح از طرف رئيس سازمان كار و امور اجتماعي استان تهران، زمينه
اشتغال ١٣٠ هزار نفر در اين استان فراهم خواهد شد.
اين فرمايشات چند اشكال، و آنهم اشكال اساسي دارد. اولا استان تهران داراي
چندين ميليون بيكار است كه ١٣٠ هزار شغل، حتي اگر فقط تبليغات اسلامي هم نباشد،
هيچ مشكلي را از كارگران ايران حل نخواهد كرد. تنها در اين استان روزانه صدها نفر
به بازار كار اضافه مي‌شوند. جمهوري اسلامي هيچگونه برنامه‌اي براي ريشه‌كن كردن
بيكاري نداشته و نمي‌تواند هم داشته باشد. مسئله آنها از همان اول هم اسلام، اسلام‌گرائي،
ولايت فقيه، اسرائيل، حماس و اينگونه مسائل بوده است. در ثاني ايشان طوري حرف مي‌زند
كه انگار مشكل جامعه ايران و بخصوص كارگران با اين تعداد شغل احتمالي حل خواهد شد!
كارگران شغل، بعلاوه زندگي انساني مي‌خواهند. دستمزدها در ايران به شدت غير انساني‌اند.
اين وضعيت حتي در گزارشات مندرج در خبرگزاري‌هاي خودشان هم منعكس است. كسي ديگر در
ايران امنيت شغلي ندارد. بيش از ٧۵ درصد نيروي كار در ايران قراردادي و سفيد امضا
هستند؛ و اين رژيم در دستور دارد اين رقم را حتي به بالاي ٩٠ درصد برساند. كه اين
خود يعني از بيمه بيكاري و قانونمندي و اين جور چيزها خبري نيست. هرگونه اعتراضي،
حتي اگر اعتراض صرفا به نبود آب آشاميدني و نبود دودكش و وسيله تهويه هوا و غيره
هم باشد و حتي اگر هيچگونه سازماندهي در اين اعتراضات وجود نداشته باشد، و با
راديكاليسم به معني شناخته شده هم همراه نباشد، با اخراج و بيكارسازي مواجه مي‌گردد.
هرگونه تلاش براي سازماندهي و سازمانيابي كارگران با سركوب مواجه مي‌گردد. به اين
ليست ميتوان ده‌ها مورد ديگر اضافه كرد.
اما اين خبر نشان از وضعيت ديگري هم دارد. وضع بيكاري و بحران قراردادهاي
موقت، چنان گريبان رژيم را گرفته است كه مجبور است براي آبروداري و ظاهرسازي هم كه
شده قمپز در كنند كه دارند به مسئله بيكاري مي‌پردازند! چه كسي است كه نداند، مشكل
كارگران ايران با اينجور چيزها حل نمي‌شود. مشكل جامعه ايران رژيم جمهوري اسلامي
با هزار و يك مشكل آفريني‌اي كه به جامعه تحميل كرده است، مي‌باشد. مردم ايران يك
بار براي خلاصي از اين نوع بحرانها انقلاب كردند و اكنون ديگر مسجل گرديده كه براي
خلاصي از اين معضلات تنها راه حل واقعي، روي آوري به يك انقلاب سوسياليستي است كه
در سال ۵٧، دار و دسته اسلامي با حمايت دول غرب جلوي آن را گرفتند.
٣٠ دسامبر ٢٠٠٦
(انترناسیونال ١٧٣)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر