وزیر امور خارجه دولت دست راستی کانادا، دولت استیون هارپر، روزهای اول
فوریه ۲۰۱۵ از سمت خود استعفا داد و به گفته خودش به زندگی خصوصی برمی گردد. وی
اما چند روز قبل از این استعفا، تفاهم نامه ای با وزیر امور خارجه اسرائیل، در روز
۱۸ ژانویه ۲۰۱۵ امضا کرد که در آن نه تنها رابطه دولت هارپر را با دولت اسرائیل از
نو تعریف و تنظیم می کند، بلکه معنای تازه ای هم به مقوله آنتی سمتیزم (یهودی
ستیزی) داده است. در بخشی از این تفاهم نامه آمده است: "اذعان به اینکه
انتخاب دولت اسرائیل برای حمله، انعکاس جدیدی است از آنتی سمتیزم."
دولت استیون هارپر که در تاریخ معاصر کانادا نماینده راست
ترین و عقب مانده ترین اقشار مذهبی در کلیسا، ضد زن، نژاد پرست، خارجی ستیز و ضد
همجنسگرا بوده، در انتخاب جنایتکارانی چون بنیامین نتانیاهو و جورج بوش بعنوان
دوستان درجه اولش کسی را متعجب نکرده است. بخصوص برای کسانی که در کانادا زندگی می
کنند و شاهد حمله لگام گسیخته این دولت در چند سال گذشته بوده اند، زانوی غم بغل
کردن بخاطر شکست جمهوریخواهان در آمریکا و همسوئی با نتانیاهو و شریک جرم آن دولت
جنایتکار شدن، نه جای تعجب دارد و نه هم انتظار بیشتری از آن میرود. اما وقتی
مقوله "آنتی سمتیزم" به انتقاد به کشت و کشتار دولت اسرائیل، به
آدمکشانی چون بنیامین نتانیاهو و آریل شارون تقلیل پیدا می کند، این دیگر زنگ خطری
است به همه انسانهایی که نگران بازگشت نژادپرستی و یهودی ستیزی هستند. تفاهمنامه
جدید دولت کانادا اعتراض و انتقاد به موشک باران دولت نتانیاهو به مدارس و
بیمارستانها و مهد کودکها در نوار غزه و کرانه غربی را هم معنا و همطراز با قتل
عام یهودیان در دست هیتلر کرده است.
واقعیت اما این است که دو طرف این تفاهمنامه نه دلشان بخاطر
کشت و کشتار یهودیان به دست هیتلر و حماس و حزب الله به درد می آید و نه نگران
گسترش یهودی ستیزی هستند. "آنتی سمتیزم" برایشان صرفا ابزاری است که با
آن زبان منتقدین را ببندند و مصالح خودشان را دنبال می کنند. همین یکی دو سال پیش بود
که در اسرائیل دهها هزار نفر در اعتراض به وضعیت معیشتی و بیحقوقی دست به اعتراضات
توده ای وسیع در میادین شهرهای اسرائیل زدند. مهاجرت دسته جعمی جوانان اسرائیل به
کشورهای اروپائی به دنبال کار، امنیت و زندگی بهتر دیگر از چشم کسی مخفی نمانده
است! اعمال نژادپرستانه و ضدانسانی دولت نژادپرست اسرائیل در خود اسرائیل و فلسطین
از مهمترین خوراک گسترش آنتی سمتیزم شده است.
از طرف دیگر، رهبران دولت کانادا که هیچ یکشنبه ای را بدون
"اقرار" با کشیش کلیسای محله دوشنبه نمی کنند، از وارثان همان حزبی
هستند که در دوره جنگ جهانی دوم سخت ترین قوانین پناهندگی را بر علیه یهودیانی که
می خواستند از دست گشتاپو فرار کنند وضع کردند که نتوانند جان سالم بدر ببرند. از
وارثین همان حزبی هستند که در پارلمان مرکزی یکی از نمایندگان به دفاع از آن
قوانین "ضد پناهندگی" گفته بود: "آمدن یک یهودی هم به کانادا زیاد
است". درست در بحبوحه قتل عام یهودیان در دست هیتلر، یکی از یهودیان گفته
بود: "برای یهودیان غرب، دنیا به دو دسته از کشورها تقسیم شده است: کشورهایی
که یهودیان حق زندگی در آن ندارند و کشورهایی که یهودیان حق ورود به آنجاها را
ندارند. کانادا از بدترین نوع این دومی است."
واضح است که آن تصمیمات توسط این دولت کانادا و حزب محافظه کار کنونی
تصویب نشدند، اما سنت دنباله روی از کلیسا، نژادپرستی، ضدیت با زن، خارجی ستیزی،
وضع بدترین قوانین پناهندگی بر علیه کسانی که از دست جنایتکارترین حکومتها در جستجوی
امنیت هستند و همدستی با گانگسترهای کارگرستیز، سنت همان نمایندگانی است که آن
قوانین را برای بستن مرزها بروی فراریان از دست گشتاپو تصویب می کردند. اگر دولت
دهه ۱۹۳۰ و ۴۰ کانادا بطور ضمنی سیاستهای هیتلر را تأیید می کرد، دولت امروز
کانادا بطور بسیار صریح در سیاستهای جورج دبلیو بوش و نتانیاهو سهیم است.
تفاهمنامه اخیر صرفا سلاح دیگری است در خدمت کمپین کشت و کشتار مردم
بیدفاع فلسطین بدون هیچگونه اعتراض و انتقادی. اما با تمام توانی که از حقوق برابر
همه انسانها، ورای انتساب به مذهب و نژاد خاصی، دفاع خواهیم کرد، نه دولت کانادا و
نه دولت نژادپرست اسرائیل از اعتراض ما به اتخاذ سیاستهای ضدانسانی و موشک باران
مردمان بیدفاع فلسطین در امان نخواهند ماند.
(منتشر شده در انترناسیونال ۵۹۶)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر