بالاخره
جرمی کوربین، نماینده بخش چپ حزب لیبر انگلیس به رهبری این حزب انتخاب شد. او در
مقابل کاندید تونی بلر که ۴ درصد آرا به خود اختصاص داد، با ۶۰ درصد آرا در همان مرحله
اول به لیدری حزب لیبر انتخاب شد. جرمی کوربین نماینده اتحادیههای کارگری بود.
نماینده جوانان بیکار بود. نماینده "نه به بلر و براون" بود. اعضای حزب
لیبر که به ایشان رأی دادهاند، به پلاتفرم "علیه ریاضت اقتصادی" ایشان
رأی دادهاند. اینکه حزب لیبر در آینده، اگر به رهبری کوربین کابینه دولت تشکیل
بدهد چقدر به سیاست "علیه ریاضت اقتصادی" پایبند بماند، چیزی است که
باید حداقل تا سه چهار سال دیگر منتظر ماند. اینکه ایشان دمخور جریانات اسلامی در
خاورمیانه بوده و اینکه نظر مثبتی به دادگاههای شریعه در انگلیس خواهد داشت یا نه
به احتمال بسیار زیاد در تصمیم رأی دهندگان به وی تأثیری نداشته. آنچه که او را
کاندید بخش وسیعی از حزب لیبر کرد، وضعیت کار و معشیت در جامعه انگلیس و شعارهای
علیه ریاضت اقتصادی بود و این مهم است.
کوربین
حتی اگر در آینده در انتخابات پیروز شود و بتواند دولت را تشکیل دهد، البته اگر تا
آن زمان جناح راست حزب لیبر برای خلاص شدن از شر یک لیدر چپ چیز خورش نکرده باشد
یا هواپیمایش را منفجر نکرده باشد، در بهترین حالت یک الکسیس سیپراس خواهد شد که
آش دهان سوزی نیست. فضای جامعه انگلیس، به شهادت رسانههای راست و چپ انگلیس،
فضائی است چپ. فضائی است که در چهارچوب سیاستهای پارلمانی حزب لیبر نمیگنجد.
استنتاج سیاسی و عملیای که میشود از انتخاب جرمی کوربین گرفت، تلاش برای
نهادهائی است که جامعه را به سمتی سازمان بدهند تا از وضعیت نابسامان فعلی عبور
کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر