دوران سربزیری کارگران چین، که شرایط پادگانی کاری در این
کشور باعث شد چین از کشوری با اقتصاد دسته چندم به مقام دوم اقتصادی در دنیا صعود
کند، دارد به پایان می‌رسد. واشنگتن پست در گزارشی می‌نویسد که با حاد شدن بحران
اقتصادی در چین و بتبع آن بیکارسازیهای وسیع و کاهش دستمزدها، اعتراض کارگری در
چین رو به افزایش‌اند. اما ایالت جنوبی گوانگدن، که "کارخانه دنیا" نام
دارد بیش از هر منطقه دیگری از چین دچار تلاطمات و اعتراض کارگری بوده. از ٢٠٠٠
اعتراضی که از اوت ٢٠١٥ تا ماه اول ٢٠١٦ گزارش شده‌اند، ٢٨١ اعتراض مربوط به ایالت
مزبور بوده‌اند. در این گزارش آمده است که یک گروه که اعتراضات کارگری در چین را
مانیتور می‌کند، از ٢٧٧٤ اعتراض کارگری در چین در سال ٢٠١٥ خبر داده که این آمار
دو برابر آمار سال ٢٠١٤ بود. ژانویه سال ٢٠١١، فقط ٨ اعتراض کارگری در چنین گزارش
شده بودند، در حالیکه ژانویه ٢٠١٦ شاهد ٥٠٣ اعتصاب بود.
زمانه مناسبی است که کارگران دست به اعتراض بزنند. نه تنها
در این اعتراضات حقوق پایمال شده خود را می‌خواهند، بلکه درسهای گرانبهائی برای
آینده بهتری هم کسب خواهند کرد. جنبش کارگری در این اعتراضات شبکه‌های فراوانی از
فعالین کارگری بیرون داده، اما گام مهمتر به هم پیوند دادن اعتراضات کارگری برای
عبور از برده‌داری مدرنی است که دوره آن دارد به سر می‌رسد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر