سایت "شرق" مصاحبه‌ای دارد با پویا علاءالدینی
درباره موقعیت دست فروشان و حمله اخیر مأموران جمهوری اسلامی به آنها. گرچه تیتر
نوشته "جمع‌آوری دست‌فروشان فقط به افزایش بیکاران می‌انجامد" است، اما
در این باره چیز زیادی گفته نمی‌شود. مصاحبه خواندنی است، اما نکته‌ای که باید
درباره تیتر نوشته گفت اینست که دستفروشی قرار نیست جز شغل حساب آید. اگر کسی
دستفروشی می‌کند، تلاشی است برای اینکه خود و خانواده‌اش تلف نشوند. اگر دستفروشی
شغل است پس حتما گل فروشی دخترک سر چهارراه هم شغل است! واکس زنی آن پسر بچه ۵ – ۶
سال هم در آن مملکت شغل است! دستفروشی و تلاش برای امرار معاش آن گل فروش و آن
واکس زن، همانند کار قاچاق مواد مخدر و دزدی و کلاهبرداری و دیگر بزهکاریها، محصول
سیاستهای دولتی مثل دولت جمهوری اسلامی است که دزدی و ارتشاء و بالا کشیدن منابع
آن جامعه کسب و کار مسئولانش است. اینگونه امرار معاش نه آینده‌ای دارد، نه بیمه‌ای
دارد و نه امنیتی. انسان روزی هزار بار شخصیتش خرد می‌شود. مورد بی‌حرمتی و توهین
این و پاسدار و آن آجان قرار می‌گیرد و آخر سر هم نمی‌تواند شکم دو نفر را برای
همان روز هم سیر کند!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر