نمی خواستم درباره اختلافات کومه له چیزی بگویم. از نظر من تکلیف چپ و راست، کمونیسم و ناسیونالیسم در کومه له و حزب کمونیست ایران همان سال ۹۰ – ۹۱ معلوم و یکسره شد. مشکلات تشکیلاتی و برگذاری و یا عدم برگذاری کنگره خودشان هم امر خودشان است و تا جائی هم که به تشنج و تهدید برمی گردد حزب کمونیست کارگری در این رابطه اطلاعیه لازم را داده و برای من همان اطلاعیه کافی بود. اما سخنان اخیر حسن رحمان پناه هرگونه ملاحظه و هرگونه سکوت در این باره را، حداقل برای من، غیرمجاز می کند. به یکباره در واکنش به هشدار و اطلاعیه حزب کمونیست کارگری، دست به عقبمانده ترین شیوه ها زده که "اینها اموال کومه له را بردند!" فکر نمی کند یک آدم عاقل ازشان می پرسد چطور است این همه مدت سکوت کرده بودند و به یکباره به فکر افشای آن دزدیها افتادند؟!
منصور حکمت، یادش بخیر، واقعا یادش بخیر و جایش
خیلی خالی، خوب اینها را می شناخت. درست می گفت که ده نفر مثل اینها یک شهر را
ناامن می کنند. درست می گفت که ناسیونالیستهای سنتی کرد با دیدن اینها انگشت به
دهن می مانند که اینها دیگر چه نوع موجوداتی هستند. ما به اشتباه و به ناحق هر جا از
رفیق کشی حرف زده ایم، گفته ایم که سنت احزاب ناسیونالیست کرد است! حداقلش در
کردستان ایران چنین نبوده. حزب دمکرات کردستان ایران حداقل ۳ انشعاب کرده و هر بار
هم که انشعاب کردند نیروی نظامی شان حداقل دو برابر نیروی نظامی کومه له بود، اما
خون از دماغ کسی ریخته نشد. اینها که هفتشان گرو هشتشان است هر بار که با هم
اختلاف سیاسی پیدا می کنند، دست به اسلحه می برند و همدیگر را تهدید می کنند! در
همین به اصطلاح مصاحبه رفقایش را تهدید می کند که به او می گویند ناسیونالیست و
راست! خوب راست و ناسیونالیست و قوم پرست نباش که بهت نگویند راست و ناسیونالیست!؟
حقیقتا برای ایشان راست و ناسیونالیست هم زیادی است.
حسن رحمان پناه که نمی شنود و نه هم برایش مهم
است دیگران درباره نظرات و برخوردهایش چه فکر می کنند، اما خطابم به آدمهای سالمی
است که هنوز در آن جریان زیادند. به امثال حسن رحمان پناه اجازه ندهید که فضای
سالم سیاسی را با دروغ و شانتاژ مسموم کنند. اجازه ندهید که دروغ جای بحث سالم
سیاسی را بگیرد. نمی شود سیاست را با دروغ و با شانتاژ و تهدید به پیش برد. سرنوشت
عبدالله مهتدی هنوز زنده و جلوی چشمانتان است.
۱۲ ژانویه ۲۰۲۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر