اعتراض
سه هفته‌ای دانشجویان دانشگاه‌های آفریقای جنوبی که دولت را در نیت افزایش ۱۰۰
درصدی شهریه‌ها پشیمان کرد، بار دیگر اخبار اعتراضات در آفریقای جنوبی را به سرتیر
اخبار اعتراضات راند.
نهاد
“World
Economic Forum” چندی
پیش کارگران آفریقای جنوبی را برای چهارمین سال متوالی "میلیتانت ترین
کارگران" خواند. طبقه حاکمه و سرمایه‌داران این کشور رده سوم را در سهم
اختصاص ثروت در دنیا به خود اختصاص دادند و توده‌های زحمتکش آفریقای جنوبی، با همه
ثروتی که از سر و کول جامعه می‌بارد، در زمره فقیرترین مردم قاره آفریقا هستند؛
طوری که زندگی ۵۳ درصد بنابه آمار دولتی زیر خط فقر گزارش شده است. پلیس آفریقای
جنوبی ۲۳۰۰ اعتصاب از ۱۴۷۴۰ اعتصاب ثبت شده در سال ۲۰۱۴ و ۱۵ را که ۲ برابر تعداد
اعتصابات سال‌های ۲۰۰۷ و ۸ گزارش شده‌اند، اعتراض "خشن" گزارش کرده.
سئوال
این است: با این همه اعتراض و این همه ثروت و نابرابری، و با این طبقه کارگر
میلیتانت و این جوانان و دانشجویان معترضی که زورگوئی را قبول نکردند، چرا گام‌های
بلندی در عبور از این شرایط دیده نمی‌شود؟ یک جواب می‌تواند این باشد که هنوز بخش
مهمی از طبقه کارگر، گرچه درگیر اعتراض است، اما به "کنگره ملی آفریقا"
که حزب حاکم است توهم دارد. از این حزب هم باید عبور کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر