٢۹ آبان ٢٠١٥، ٢٥مین سالگرد تصویب قانون کار ارباب و رعیتی
جمهوری اسلامی بود. قانونی که در پی سرکوب مبارزه و اعتراض ١٠ ساله کارگران به
تصویب رسید. قانون کاری که جایی برای کارگر برای اعتراض و برای تصمیم گیری در
سرنوشتش نگذاشته است. قانون کاری که بر اساس تبعیض اسلامی تدوین شده است و کارگر
را مسلمان و غیرمسلمان کرده است. کارگر را سرکوب کردند و گفتند که نماینده شما
کسانی چون صادقی، محجوب، ربیعی، جلودارزاده و کمالی هستند. "نمایندگانی"
که به اعتراض کارگران در شرکت واحد حمله کرده و با تیغ زبان کارگران را می بریدند.
"نمایندگانی" که در دست و پا زدن کارگران در تباهی و فقر، هر کدام بعدها
وزیر و وکیلی شدند.
کارگر اما در مبارزه برای عقب راندن توحش اسلامی و تحمیل
فقر در این ٢٥ سال یک لحظه هم به قانون کار و دیگر قوانین اسلامی چشم ندوخته.
مجامع عمومی خودشان را تشکیل داده و به اجحافات سرمایه داران معم و مکلا نه گفته و
با پلیس و اوباش اسلامی در "خانه کارگر" دست به یقه شدند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر