تلویزیون
کومه‌له، بخش "لیکدانه‌وه‌ی هه‌وال"، در رابطه با اعتراضات اخیر در
کردستان عراق، مصاحبه‌ای دارد با یکی از اعضای رهبری این جریان به نام جمال
بزرگپور. ایشان در این مصاحبه نکاتی می‌گوید که اگر سیاست کومه‌له و حزب کمونیست
این باشند، باید گفت که کومه‌له به ایستگاه آخر ناسیونالیسم کرد رسیده است و در
واقع یک "سازمان زحمتکشان" دیگری است در لباس "حزب کمونیست
ایران".
ایشان
می‌گوید: "آشوب" (توجه کنید نه "اعتراض") در شهرهای کردستان
راه به جائی نمی برد؛ چرا که ما در کشورهای خاورمیانه در چند سال گذشته شاهد بودیم
که اعتراضات به قدرت گیری ارتجاع می انجامد. او، درست مثل جمهوری اسلامی (که سوریه
و لیبی را شاهد می گیرد که جمالپور هم دقیقا این دو کشور را شاهد گرفت)، مردم را
از اعتراض بخاطر احتمال بدتر شدن وضعیت می‌ترساند. او همچنین به "موقعیت
شکننده حکومت اقلیم کردستان" اشاره می کند که دشمنان خلق کرد در کمین هستند و
معترضین حواسشان باشد که آلت دست دولتهای منطقه، مثل جمهوری اسلامی و ترکیه،
نشوند. واقعا اگر اسم تلویزیون کومه‌له روی این رسانه نبود، مخاطب می‌توانست حدس
بزند که آخوندی از جمهوری اسلامی در باره دشمنان اسلام و توطئه شیطان بزرگ حرف می‌زند!
جمالپور
می گوید "مردمی که اعتراضشان قابل دفاع است" باید حواسشان باشد تا صف
خود را از دشمنان خلق کرد جدا کنند! او صریحا می‌گوید که جوابش به کارآ بودن این
شیوه اعتراضات "نه" است. کدام شیوه را کومه‌له توصیه می کند؟ حکومتی که
به قول خود جمالپور ۲۶ است به مطالبات توده‌های مردم بی اعتنا بوده، چه زبان دیگری
می‌فهمد که کارگران و مردم معترض با آن زبان قابل فهم با آن حرف بزنند و اعتراضشان
را به گوشش برسانند؟
۲۳
دسامبر ۲۰۱۷
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر