زیر
یکی از پست هایم در فیسبوک که نقل قولی از لنین درباره حزبیت بود، تعدادی که حزب
ندارند و آن گفته لنین را به خود گرفتند، با لنین مخالفت نکردند، اما بر علیه
احزاب کمونیست ایرانی کامنت گذاشتند. تعدادی که ضد لنین هستند و بعضی از آنها خود
را آنارشیست می دانند، علی العموم بر علیه لنین حرف زدند و انتظار دیگری هم نیست!
تعدادی
اما که خود را کمونیست می دانند، حرفهای عجیب و غریب بر علیه لنین گفتند. دوستی
نوشته بود: "لنین جان شعار زیاد دادی ... تازه در زمان خودت که مجلس موسسان
رو هم تعطیل کردی چون اقلیت رو داشت حزبت! ... و خیلی گند کاری های دیگه انجام دادی
که متاسفانه ما در جوانی بعلت عدم مطالعه ی اسناد یکسال قبل از انقلاب و ده سال
بعد از انقلاب در تاریکی و خامی بودیم و از ماهیت درست افکار تو اگاه نبودیم ...".
دوست
عزیزی نوشته بود: "لنین خودش طرفدار اعدام بود. لنین خودش معتقد بود که باید
حکومت حزبی باشد نه شورایی. حزب لنین بعد از چند سال توسط استالین بزرگترین جنایات
را مرتکب شد. ... لنین مخالفان را اعدام نکرد؟ مگر قرار است ما تاریخ را الگو قرار
دهیم؟"
دوست
عزیز دیگری نوشته بود: "دنیایی امروز بسیار متفاوت با ۱۹۱۷ است آنموقع فقط یه
حزب فعال و موئثر وجود داشت که بعدها منشعب شدند بلشویکها و منشویکها که باز حرف
اول را بلشویکها می زدند .لنین می خواست پلخانف را همراه داشته باشد در واقع بلحاظ
تئوری خیلی موئثر بود هوادارانی داشت کنار کشیدند."
لنین
به گواه تاریخ، به دفاع من احتیاجی ندارد. در این – حدود – ۳۰ سالی که دنیا را بر
سر انسان فروپاشانده اند، هر چه که دلشان خواسته بر علیه لنین گفته اند. اما من از
دوستان عزیز برابری طلبم که خود را مخالف لنین تعریف می کنند، می پرسم چقدر واقعا
درباره انقلاب روسیه، چه قبل از آن و چه سالهای اولیه بعد از آن می دانید؟
زمانی
می گفتیم که اگر کسی عضو کمیته مرکزی یک حزب کمونیست باشد، حداقل انتظاری که از او
هست این است که کاپیتال را خوانده باشد. اکنون باید پرسید برای دفاع از تاریخ
کمونیسم، حداقل انتظاری که هست باید لنین و انقلاب اکتبر را بشناسیم.
۲۶
دسامبر ۲۰۱۷
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر