به بهانه روزهای شورانگیز انقلاب ۱۳۵۷!

"پروسه" کلید اصلی شناخت پدیده ها در متد مارکس است. پدیده ها را فقط با پروسه می شود توضیح داد و بطور همه جانبه درک کرد. اما چرا باید در گرامیداشت انقلاب شکست خورده ۵۷ از پروسه ها حرف زد؟

چهل سال پیش، در یک چنین روزهائی قدرت اعتراض و اعتصابات میلیونی توده های انقلابی قادر شد حکومت پهلوی را، که به گورستان آریامهری مشهور شده بود، سرنگون کند. به یمن توحش حاکمان اسلامی، سالهای قبل از انقلاب، روزهای خوشی به نظر می رسند! اما نباید فریب این ظاهر را خورد. این سرکوب، قتل، جنایت، به قهقرا بردن جامعه توسط جانیان اسلامی حاکم بر آن سرزمین است که پرده ساطری بر توحش آن دوران کشیده است.

دست یافتن به آزادی را باید با پروسه پدیده ها توضیح داد. انقلاب ۵۷ که از تخریب آلونکهای حاشیه نشینان تهران شروع شد، به سرعت کل دم و دستگاه سرکوب و ساواک را در هم پیچید و فریاد آزادیخواهی توده های انقلابی به سرعت نور دنیای سانسور را در هم نوردید. شاه و حکومت شاهنشاهی را، که نمونه دوران سپری شده ارباب و رعیتی بود، سرنگون کردند؛ منتها به مطالبه اصلی انقلاب – آزادی و برابری - نرسیدند. آن مطالبه به تعویق افتاد.

آری! توده‌های انقلابی "آزادی و برابری" می‌خواستند: "آزادى" يعنى رهايى کامل از قدرت و حاکميت اقتصادى، سياسى و فرهنگى سرمايه و سرمايه‌دارى، يعنى رهايى از کليه روابط، مناسبات و نهادهاى اسارت‌آور و سرکوبگر جامعه بورژوايى، يعنى رهايى از چنگال بردگى مزدى، رهايى از انقياد طبقاتى، رهايى از سرکوب ماشين دولتى بورژوازى، رهايى از بیحقوقى سياسى و انقياد فرهنگى، رهايى از پيله مذهب و پندارها و قوانين و ارزش‌هاى خرافه‌آميز و عقب‌مانده جامعه موجود، رهايى از ستم‌هاى مذهبى، قومى و جنسى، رهايى از فقر و فلاکت، جهل و خرافه و کل تبعيضات و مصائب جامعه بورژوايى. "برابرى"، يعنى نه فقط برابرى حقوقى و قانونى، نه فقط برابرى شهروندان جامعه از هر قوم و نژاد و جنسيت، بلکه برابرى در امکانات مادى، در دسترسى به ابزارهاى ارتقا و شکفتن استعدادهاى فردى و اجتماعى، برابرى در توليد و در زيست، برابرى در اِعمال اراده در سرنوشت اقتصادى، سياسى و اداره جامعه خود ـ برابرى در بهره‌مندى از محصولات مادى و معنوى کار و تلاش اجتماعى و برابرى در مبارزه براى فايق آمدن بر هر عقب‌ماندگى و کمبود ـ برابرى‌اى که تنها با درهم کوبيدن مالکيت خصوصى بورژوايى بر وسايل توليد و مبادله، از ميان بردن بردگى مزدى و قرار دادن وسايل توليد و ثروت جامعه در مالکيت جمعى و اشتراکى کليه انسانهاى سهيم در فعاليت اجتماعى حاصل ميشود.

رسیدن به آزادی و برابری از آن پروسه هاست که به آن اشاره کردم. رسیدن به آزادی فراز و فرودهائی دارد که باید بدون وقفه برای آن جنگید. تنها راه رسیدن به آزادی و برابری پیمودن راه تا انتها و تکمیل آن پروسه است.