نقد برنامه ده ماده‌ای مجاهدین (۸)
بند ۸ از "برنامه
ده ماده‌ای مجاهدین" اعلام تداوم برده‌داری سرمایه‌داری است. در این بند آمده
است: "۸- ما مالكيت شخصی،
سرمايه‌گذاری خصوصی و بازار آزاد را به‌رسميت می‌شناسيم و اين اصل را پيشاروی خود
داريم كه چه در اشتغال و چه در كسب و كار، تمام مردم ايران بايد از فرصت‌های برابر
برخوردار باشند.
از نظر ما ايران فردا
كشور حفاظت از محيط زيست و احيای آن خواهد بود."
اعلام وفاداری مجاهدین
به بازار آزاد، دست آنها را جلو کارگران و جامعه‌ای که بازار آزاد زندگی‌شان را
تباه کرده، رو می‌کند. صرف اینکه جریانی جائی کلمه "برابر" و
"برابری" را در برنامه و طرحش آورده باشد، چیزی از برابری‌ای که جامعه
می‌خواهد و دارد برایش می‌جنگد، نمی‌گوید. جریانی که حافظ مالکیت شخصی و بازار آزاد
است؛ یعنی حافظ مالکیت سرمایه‌داران بر ابزار تولید و زندگی توده مردم برای تولید
سود است، "اصل پیشاروی آن در برابری فرصت‌ها در اشتغال و کسب و کار"
یعنی تداوم رقابت! در بهترین حالت یعنی فرصتی آنجاست برای توده وسیعی که مسابقه
بگذارند که به آن برسند. فقط یک شخص اول می‌شود. اینجا رتبه دوم آوردن به حساب نمی‌آید!
اینطوری در نظر بگیرید که سرمایه‌داری آگاهی برای یک استخدام یک کارگر درج کرده و
۵۰ نفر تقاضا می‌کنند. وعده مجاهدین می‌گوید که در تقاضا برای این کار، همه
برابرند! عجب سخاوتمند است این برنامه مجاهدین!؟
توصیه دوستانه‌ای به
کسانی دارم که زمانی بخاطر وعده‌های جامعه "بی‌طبقه توحیدی" که یک نوع
سوسیالیسم مذهبی بود به سازمان مجاهدین روی آورده بودند. و آن اینکه در این بازار
آزاد و مالکیت شخصی و امثالهم در برنامه مجاهدین تعمق کنند. این جریان دارد از
همین امروز که در اپوزیسیون است، وعده تداوم استثمار را به شما می‌دهد! کمربندهای
ریاضت اقتصادی را سفت و سخت ببندید.
"حفاظت از محیط
زیست" هم یک شعار پوچ و بی‌مایه‌ای بیش نیست. نظامی که بر پایه بازار آزاد و
مالکیت خصوصی بر وسایل تولید استوار است، اصل همان استخراج ارزش اضافه و سود است و
محیط زیست و بهبود و رفاه زندگی انسانها در خدمت همان اهداف بازار آزاد است. برای
حفاظت از محیط زیست، برای رفاه و آسایش و برای برابری واقعی، جامعه به پا خواسته
ایران نمی‌تواند به بازار آزاد و مالکیت خصوصی بر وسایل تولید رضایت بدهد.
۷ اکتبر ۲۰۲۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر