هفته گذشته
رسانه‌های گروهی آمریكا خبر از این دادند كه رهبران حزب دمكرات آمریكا در مجلس
لایحه‌ای را پیشنهاد كرده‌اند كه بر مبنای آن تمامی سربازان آمریكائی تا پایان اوت
٢٠٠٨ از عراق به آمریكا برخواهند گشت. سران ارشد ارتش آمریكا در عراق گفته‌اند كه
عراق راه حل نظامی ندارد.
اما در یكی
دو سال گذشته بارها شاهد انتشار اخباری با چنین مضمونی بوده‌ایم. لیبرالها و چپ‌های
آمریكا كه در حزب دمكرات متشكل هستند، اینگونه اخبار را در بوق می‌كنند. آنچه كه
حزب دمكرات رسما انجام داده، حمایت از اشغال عراق و حمایت از سیاستهای خارجی جورج
بوش بوده است. جلال طالبانی هم در نوامبر گذشته بعد از بازگشت از سفرش به واشنگتن
گفت كه رهبران حزب دمكرات در مجلس آمریكا به وی اطمینان داده‌اند كه نیروهای نظامی
آمریكا را به این زودی‌ها از عراق بر نخواهند گرداند. اكنون سوال این است كه كدام
یك از اینها را باور كنیم؟
برای آمریكا
مسئله "امنیت ملی آمریكا" است. اما اشتباه نكنیم؛ این به هیچوجه به
معنای امنیت شهروندان آمریكائی نیست. در مقابل تروریسم اسلامی، امنیت شهروندان
آمریكائی همانقدر در خطر است كه امنیت شهروندان اسپانیائی و امنیت شهروندان
اندونزیائی و انگلیسی. "امنیت ملی آمریكا" اسم رمزی برای قدر قدرتی و
ابر قدرتی آمریكاست. آمریكا در برابر غول‌های اقتصادی‌ای چون چین، ژاپن و اروپای
واحد راه دیگری جز اثبات خود به عنوان ابر قدرت از راه نظامی ندارد. و این هنوز در
خطر است. حزب دمكرات همانقدر پشت این سیاست است كه جورج بوش بوده است. اگر كسی
بخواهد حرف دیگری در آمریكا بزند، باید از احزاب سنتی دمكرات و جمهوریخواه دل بكند
و حزب دیگری با سیاستهای متفاوت و انسانی درست كنند.
(منتشر شده در "انترناسیونال" ١٨٣)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر