با ناسیونالیسم کرد چگونه برخورد کنیم؟

چندی پیش توطئه پشت پرده نشست و برخاست چهار جریان ناسیونالیست کردستان ایران با نمایندگانی از رژیم اسلامی در نروژ افشاء شد و لو رفت. مدتی قبل از آن هم بیانیه ای از جریانی به نام "کمیته ی دیپلماسی مشترک ..." که در واقع بیانیه ای پرو رژیم اسلامی بود با امضاء یکسری از جریاناتی که بعضی ها فکر می کردند چپ و کمونیست هستند نیز چشم ما را به خود روشن کرد. آخرین افتضاح این ناسیونالیسم بیانات عبدالله اوجالان درباره رد مطالبه استقلال کردستان و تبلیغ آن از جانب پ ک ک بوده که سرنوشت ناسیونالیست متحزب در کردستان ترکیه و ایران را رقم خواهد زد.

از نظر من هیچ کدام از اینها جای تعجب ندارد. ناسیونالیسم کرد هیچوقت انکار نکرده که مذاکره با رژیمهای طرف مقابل خود را رد می کند. هیچوقت ادعا نکرده است که منافع توده های مردم را در نظر دارد. ما هم بعنوان کمونیستها و طبقه کارگر این جامعه گفته ایم که اینها نمایندگان مردم کردزبان در کردستان نیستند. نیروهای مرتجعی هستند که جنگشان با دولتهای درگیر، بر سر شریک شدن در قدرت بوده و از هر فرصتی که برای مذاکره برایشان پیش آمده، استقبال کرده اند. نمونه ها فراوانند. آنچه که ما بعنوان نیروهای کمونیست از آن استفاده کنیم که نشان دهیم این جریانات با دشمنان مردم در هر شرایطی و با هر شرطی از آنها حاضرند مصالحه کرده و به خواست و مطالبه توده های مردم هم بی اعتنائی کنند. اینها حاضرند با رژیم اسلامی در بحرانی ترین موقعیت آن مذاکره کنند که فشار بر این رژیم را در یکی از کانونهای گرم مبارزه، کم کنند! پ ک ک حاضر است به کمک اردوغان، در موقعیتی که او و حزب ایشان در موقعیتی بسیار ضعیف و شکننده قرار دارد، با سر بدود! ما باید بتوانیم از این موقعیت استفاده کنیم و نشان دهیم که این نه از اشتباه تاکتیکی، بلکه از ماهیت ارتجاعی آنهاست که حاضرند منافع کلان توده ها را به منافع حقیر خودشان بفروشند.

۱۰ اوت ۲۰۱۹