شطرنج و فکر کردن

شطرنج از جهات زیادی شاید یکی از بهترین بازی ها و سرگرمی ها باشد. اما به نظر من شطرنج صرفا یک بازی برای سرگرمی و رقابت نیست.

انسان موجودی است که در میان موجودات دیگر دارای یک خصلت و یک ویژگی هست که کمتر در موجودات دیگر دیده می شود و آن هم ویژگی فکر کردن! حتما موجودات دیگر هم در یک ظرفیتهایی فکر می کنند؛ اما ظرفیت، ویژگی و خصلت فکر کردن در انسان او را به برنامه ریختن برای فردایش رهنمون می کند. حتما می پرسید این چه ربطی به شطرنج دارد؟! ربطش این است که شطرنج یک بازی رقابتی است که هر کسی که فکر کند و عمیق فکر کند فقط حرکات خودش را نمی بیند. حرکات حریف را هم می بیند و می سنجد. حرکات احتمالی بعدی حریف را هم می سنجد و آنها را در حرکات بعدی خود در نظر می گیرید و به حساب می آورد.

اما اگر کسی در بازی شطرنج خوب فکر کند و آن خوب فکر کردن را به زوایای دیگر زندگی اش نکشاند، از ظرفیت خوب فکر کردن خود استفاده درست و به جائی نمی کند.

من البته همه اینها را که گفتم، نکات دیگری را در نظر دارم که انسان اگر کمی به این وضعیتی که در آن گیر کرده است و یا آن را گیر انداخته اند خوب و عمیق فکر کند، وضعش بهتر می بود. اجازه نمی داد که در زندگی از او به عنوان یک سرباز پیاده در شطرنج ، همچنانکه امروز یک چنین وضعیتی دارد، استفاده شود.

My apologies to non-Farsi speaking friends that may not be able to read this post!