یکی از دوستان فیسبوکی من در استاتوسی علیه
سلطنت، اسلامگرایان و کمونیستها نوشته که جوانان در خیابانهای ایران با موبایل در
دست، بیحجاب و با شعار "زن، زندگی، آزادی" ایستادهاند و این را به
حساب زمینه سازی برای لیبرالها و سکولارها گذاشته است. اما پرسش جدی اینجاست، چرا
باید مبارزه جوان ایرانی برای زندگی، شادی و آزادی به حساب لیبرالها ریخته شود؟
چرا جنبشی که با خون و رنج نسل امروز شکل گرفته باید در دفتر حساب لیبرالیسم ثبت
شود؟
واقعیت این است که کمونیسم میراث استالین و مائو
هم در اینجا شریک جرم است. این جریان به محض اینکه با مبارزه زنده مردم برای آزادی
و رفاه روبرو میشود، آن را با برچسب "لیبرالیسم" یا "سوسیال
دمکراسی" رد میکند. به جای آنکه این انرژی اجتماعی را بفهمد و به سمت رهایی
واقعی سوق دهد، در دنیای توهمی "انقلاب سوسیالیستی" غوطهور میشود که هیچ
وقت فراتر از "بورژوازی ملی خودی" فراتر نرفت و درگیر انقلاب سوسیالیسی
هم نشد. همین است که در برابر خواست واقعی مردم برای آزادی و رهایی، بیق و ناتوان
است.
لیبرالیسم نیز از سوی دیگر، چیزی فراتر از تثبیت
مالکیت خصوصی بر ابزار تولید نیست. مارکس در "درباره مسئله یهود" نشان
داده بود که بیانیه حقوق شهروندی در انقلاب فرانسه، پشت نقاب آزادی، عملا تضمین
آزادی سرمایه و مالکیت خصوصی بود. لیبرالیسم حتی در غرب هم نتوانسته انسان را از
گرسنگی و فقر نجات بدهد، چه برسد به ایران. جوان ایرانی امروز شاید نداند مارکس و
لنین چه گفتهاند یا اصلاً به کارش بیاید یا نه ، اما به تجربه میداند که لیبرالیسم
پاسخ او نیست. او برای زندگی و آزادی مبارزه میکند، نه برای اینکه سرمایهداری با
رنگ و لعاب جدید بر سرنوشتش مسلط شود. این واقعا خودفریبی است که کسی بخواهد با
حساب باز کردن بر روی آوار استالین و مائو، اعتباری برای لیبرالیسم بخرد.
جنبش زن، زندگی، آزادی جنبشی است ریشهدار در
بطن جامعه، نه برگه چکی در جیب لیبرالها. این جنبش برآمد اعتراض به ستم، تبعیض و زندگی
ویرانشده در نظامی است که همه راههای تغییر را مسدود کرده. این جنبش نه به حساب
لیبرالها ریخته میشود و نه محصول تز و تئوریهای مائو و استالین. این جنبش بیان
اراده مستقیم مردم برای رهایی است. هر تلاشی برای مصادره آن به نام این یا آن
اردوگاه سیاسی، تنها تحریف و کوچک کردن حقیقتی است که در خیابان فریاد زده میشود:
زن، زندگی، آزادی.
۲۹ اوت ۲۰۲۵
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر