روز ۷ نوامبر سرتیتر اخبار رسانه‌های
کانادا "پائین آمدن درصد بیکاران" در این کشور بود. "سازمان آمار
کانادا" در گزارش اخیر خود اعلام کرده است که پیش بینی متخصصین عرصه اشتغال
غلط از آب در آمده و بجای افزایش رقم بیکاران تعداد جویندگان کار پائین آمده است.
برای کسی که در کانادا زندگی می
کند و موقعیت اشتغال و سطح رفاه و دستمزد را حتی بخاطر زنده ماندن هم که باشد دنبال
می کند، این خبر برایش غیرمنتظره بود. چرا که موقعیت و تعداد کسانی که دنبال کار
هستند با گزارش فوق در تناقض آشکار است.
فعلا مفتی کار کنید!
چند روز قبل از اعلام خبر بالا،
روز ۴ نوامبر رئیس بانک مرکزی کانادا، استیون پولوز (Stephen Poloz) به پارلمان این کشور گفت که "جوانان
بهتر است بروند کار بدون دستمزد بکنند. کاری کردن بهتر از هیچ کردن است چرا که
آنها را برای آینده و کاری که آنها دنبالش هستند آماده و با تجربه می کند."
او با اشاره به رقم بالای بیکاری و نگرانی سیاستمداران پارلمانی در بین جوانان این
موضوع را مطرح می کرد.
بسیاری در کانادا از این بیانات
رئیس بانک مرکزی کانادا متعجب شده و بعضا ابراز کرده اند که این بیانات "بلند
بلند فکر کردن" بوده. اما واقعیت این است که این بیانات پیامی است به جامعه
که حواستان باشد، از زندگی انسانی و کار و ثبات خبری نیست! فعلا مفتی کار کنید و
آینده را کسی نمی تواند پیش بینی کند.
کارهای ایجاد شده
گفتم که بنابه گزارش "سازمان
آمار کانادا" تعداد زیادی کار ایجاد شده است؛ این آمار اما چیزی درباره تعداد
کسانی که در این مدت کارهای خود را از دست داده اند نمی گوید. چیزی از رقم نیمه
وقت بودن کارهای ایجاد شده نمی گوید. چیزی از رقم کارهای موقت ایجاد شده در این
مدت نمی گوید. چیزی درباره میزان دستمزد به کارگران این کارهای ایجاد شده نمی
گوید. اما در همین مدت گزارش دیگری درباره موقعیت مسکن نیز در کانادا منتشر شده
است که می گوید وضعیت مسکن در کانادا بحرانی است. بخش وسیعی از مردم برای حداقل
دستمزد کار می کنند و با حداقل دستمزد مثلا در شهری مثل تورنتو که ۱۱ دلار است،
دریافت کننده این دستمزد حتی نمی تواند در خواب هم ببیند که توان کرایه یک
آپارتمان یک خوابه را که هزینه متوسط چنین منزلی در این شهر ۱۵۰۰ دلار در ماه است،
داشته باشد!
در چند سال گذشته، هزینه زندگی در
کانادا به شدت بالا رفته؛ حتی اگر چیز زیادی درباره میزان تورم به جامعه نگویند.
در همین مدت دستمزدهای مردم زحمتکش منجمد مانده اند. خدمات عمومی کاهش یافته است.
ناامنی شغلی و نگرانی از آینده به یک معضل واقعی جامعه تبدیل شده است. کانادا که
گویا از اقتصاد نسبتا خوب و بهتری در میان کشورهای صنعتی برخوردار است، ابدا
موقعیت خوبی ندارد.
این حکایتی است از موقعیت دنیای
امروز و ناامنی ای که گریبان ۹۹ درصد جهان را گرفته است.
لینکهای درباره سخنان رئیس بانک
مرکزی کانادا:
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر