۱۳۹۶ اسفند ۱۱, جمعه

در باره بازی Squash (اسکواش)


من حدود دو سالی است که با ورزش اسکواش آشنا شده ام. در دوره جوانی، مثل همه جوانان، ورزشهای زیادی را، چه در کوچه و مدرسه و چه در دانشگاه آزمایش کردم. شنا دوست دارم. فوتبال دوست دارم. بسکتبال هم بازی کرده ام. چوگان هم بازی کرده ام. والیبال و تنیس و بدمینگتن و بیسبال و تعدادی دیگر از ورزشها را هم آزمایش کرده ام.
Image may contain: 1 person
اولین باری که با اسکواش آشنا شدم، در باشگاهی بود که برای شنا ثبت نام کرده بودم. به دوستی (همکاری) گفتم که فلان باشگاه، هم خیلی دنج و خلوته و هم استخرش خیلی بزرگ و خوبه. گفت آنجا زمین اسکواش هم دارد. توصیه کرد که آزمایش کنم. یک راکت ارزان و توپ مخصوص اسکواش را از وال مارت گرفتم و بعضا به جان توپ می افتادم تا کلی عرق می کردم. باشگاه فوق آتش گرفت و برای ۶ – ۸ ماهی بسته شد؛ و من هم به دنبال باشگاهی گشتم که هم زمین اسکواش داشته باشد، هم مثل باشگاه قبلی ارزان باشد و هم استخری مناسب. بالاخره در شهر تورنتو یک چنین جائی پیدا شد. در باشگاه تازه هم تنهائی به جان توپ می افتادم. ناگفته نماند که خیلی ناشی وار و اشتباه که بعضا بعد از بازی کلی اذیت – نابجا – می شدم.
Image may contain: 1 person, playing a sport
خوبی اسکواش این است که دو نفره – و بعضا چهار نفره – می شود بازی کرد. می روی زمین اسکواش و اگر دیدی کسی دارد به تنهایی توپ را به دیوار می زند، می پرسی که می خواد بازی کند یا نه! یک روز وسط روز تنهائی به جان توپ افتاده بودم که یک آقای جوان به دیوار – شیشه ای – زد و گفت پارتنر می خواهی؟ به داخل میدان دعوت کردم و گفتم که تا بحال اسکواش دو نفره بازی نکرده ام. حدود دو دقیقه ای برایم توضیح داد که قوانین بازی چی ها هستند و کمی هم بازی کرد و رفت. (فکر کنم از اینکه بازی من حوصله اش را سر برد رفت.) از آن روز دنبال کسی می گشتم که با من بازی کند. هر کسی که دو سه باری با من بازی می کرد، بهانه ای می آورد که از آن شکنجه خلاص شود. روزی یک آقای نازی گفت که می بینم هر روز تنها به جان توپ می افتی. حدود یک ماه با حوصله به من درس درست اسکواش بازی کردن داد. او اکنون از دوستان خوب من است. با هم بازی می کنیم و هنوز هم، بعد از دو سالی که من دیگر بازی ام خیلی خیلی بهتر شده، اشتباهاتم را گوشزد می کند.
اگر فرصت بشود و برنامه‌هایی که بچه ها برایم میریزند بگذارند، هر روز اسکواش بازی می کنم. بازی کردن یک ساعت معمول و معقول است. من اما این قاعده را دور می زنم و دوست دارم که اگر بشود حداقل دو ساعتی بازی کنم. عضویت من در باشگاه به من اجازه می دهد که بتوانم میدان (court) را رزرو کنم. اکنون من حدود ۷ – ۸ نفری پارتنر دارم که با هم بازی می کنم.
Image may contain: 2 people, people playing sports
امروز فرصت دست داد نزدیک به ۳ ساعت و نیم با سه نفر مختلف بازی کردم.
سرتان را درد آوردم. اجازه بدهید کمی از مزایای اسکواش برایتان بگویم. سایت "ورزش مردان" MF درباره مزایای اسکواش و مقایسه آن با سایر ورزشهای سخت و تند چنین نوشته است:
THE BENEFIT
You bend, lunge, jump, and twist, working your upper body, explosiveness, endurance, and core. You'll burn more than 1,000 calories an hour.

Calories burned per hour in squash versus other sports
Squash = 1,034
Stationary Bike = 905
Soccer = 862
Cross-Country Running = 776
Tennis = 689
Basketball = 689
Yoga = 215

تقریبا دو برابر تنیس و بسکتبال کالری می سوزاند! ببخشید ترجمه این بخش حق مطلب را ادا نمی کرد.
به همه دوستان خوبم پیشنهاد می کنم که این ورزش را آزمایش کنند.
Image may contain: 1 person
۲ مارس ۲۰۱۸

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر