یادداشتهای
انقلاب (۴)
برای
جماعت دیاسپورای ایرانی، و احتمالا برای همه دیاسپوراها، اعتراضات تکاندهنده مثل اعتراضات
دی‌ماه ۹۶ و یا همین اعتراضات به بهانه افزایش قیمت بنزین، امید انقلاب و بازگشت
به کشور و ساختن دوباره آن را چنان در دلها زنده می‌کند که هر لحظه فروکش کردن حتی
نسبی آن، بعضا باعث نگرانی و بدتر از نگرانی، نتیجه شکست خوردن از آن گرفته می‌شود.
تاریخ شاهد انقلاباتی بوده که بعضا در چند ماه کوتاه پیروز شده اند؛ نمونه مصر و
تونس. بعضا حدود یک سال طول کشیده اند؛ نمونه انقلاب ۱۹۰۵ و ۱۹۱۷ روسیه، و انقلاب
۱۳۵۷ ایران. و بعضا هم چندین سال طول کشیده اند، مثل انقلاب ۱۷۸۹ فرانسه.
ضربات
کاری و اولیه انقلابات که باعث سردرگمی نیروهای حاکمه می شوند، بسیار باارزش و مهم‌اند.
بعضا تعیین کننده هستند! اما همیشه باعث سرنگونی دولتی و یا حتی جابجا شدن مهره‌های
اصلی رژیمی نمی‌شوند. اگر اینطور نبود، خود پدیده انقلاب یک اتفاق نادر اجتماعی
نمی‌بود!
در
بحبوحه انقلاب ارگانهای مهمی برای سمت و سو دادن و به پیروزی رساندن انقلاب شکل می
گیرند. شکل گرفتن کمون، شورا و یا کمیته های سازماندهی اعتراضات خیابانی و بعضا
ارگان اعمال قدرت خیابان، یکی از دستآوردهای انقلابات است. قوی شدن احزاب و یا شکل
گرفتن احزاب جدید برای به پیروزی رساندن انقلاب یکی دیگر از این ارگانهاست. تکانی
تازه به خود دادن و خود را با شرایط جدید انطباق دادن احزاب رأسا حاضر، یکی دیگر
از محصولات انقلابات است. همه این کارها تلاش سازمان یافته از طرف رهبران و فعالین
سیاسی و میدانی انقلاب می طلبد.
مهم
است که دیاسپورا به این نکته توجه کند مردمی که امروز در ایران در خیابان هستند،
با معضلات و مشکلات عدیده‌ای روبرو هستند. هنوز بخش وسیی از مردمی که این رژیم و
این وضعیت را نمی‌خواهد، به دلایل مختلف و متعددی به صف اعتراض خیابانی نپیوسته
است. بخشی از مردم هر روزه در خیابان است، اما بخشی یک روز در صف اعتراض است، دو
روز باید به کار دیگری برسد و باز روز بعد در خیابان است. هنوز کارگران و معلمان
بعنوان "کارگران فلان کارخانه" و "معلمان بهمان استان"، وارد
انقلاب نشده‌اند. هنوز صف نیروهای سرکوبگر به آن صورتی که لازم است پراکنده نیست.
تکانهای اولیه انقلابات به همه اینها منجر می‌شوند؛ حتی اگر یک ژورنالیست به سادگی
نمودار بیرونی آنها را بلافاصله نبیند و گزارش نکند.
نکته
مهم: باید در نظر داشت که جامعه ایران در حال انقلاب گرسنگان است. از ناپلئون
بناپارت نقل شده است: "تنها انقلاب خطرناک، انقلاب گرسنگان است. من از شورش‌هایی
که دلیل آن بی نانی باشد، بیش از نبرد با یک ارتش دویست هزار نفری بیم دارم."
این به نظر من حکایت انقلاب امروز ایران است و جمهوری اسلامی را سرنگون خواهد کرد.
کاری که ما می‌توانیم بکنیم، کمک در سازمان دادن ارگانهای انقلاب است. عجله
نسنجیده و نابجا و نگرانی غیرسیاسی و احساسی، کاری را به نفع انقلاب به پیش نمی‌برد.
۲۴
نوامبر ۲۰۱۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر