بگذارید انقلاب دور بگیرد

یادداشتهای انقلاب (۳)

در نوشته‌ای که به انگلیسی و با عنوان "فراخوان به حمایت از جنبش انقلابی در ایران" نوشته بودم، تعدادی از خوانندگان پرسیده بودند که چگونه می‌توان از این انقلاب حمایت کرد؟ احساس خودم این است که شاید این پرسش همه کسانی است که آن یادداشت را خوانده‌اند.

شاید جواب به مخاطبین غیرایرانی با جواب به تعدادی از دوستان چپی که امروز ظاهرا مشغله دیگری دارند، متفاوت باشد. برای رفقای انگلیسی نوشتم که در اعتراضاتی که در کشورهای محل سکونتشان برنامه‌ریزی می‌شود شرکت کرده و دوستان و آشنایان خود را نیز به آن آکسیونهای حمایتی ببرند. نوشتم که اگر برنامه‌ای سازماندهی نشده، خودشان مبتکر سازمان دادن آکسیونهائی باشند. پیغام همبستگی بفرستند. اخبار این انقلاب را وسیعا منتشر و پخش کنند. به نمایندگانشان در پارلمانها نامه بنویسند که از این انقلاب حمایت کرده و سرکوبهای جمهوری اسلامی را محکوم کنند. اگر عضو حزب، اتحادیه و انجمنی هستند، از آن بخواهند که از این انقلاب صمیمانه حمایت کنند. اینها جوابهای سرراستی هستند که شاید هر کدام از شما یک دوجین دیگر را بتوانید به آنها اضافه کنید.

اما باید با تعدادی از رفقای چپی که امروز مشغله‌شان جدا کردن صفوف از همدیگر بر مبنای پرچم است، طور دیگری حرف زد. باید به آنها صاف و ساده، و البته رفیقانه گفت: "رفقا ابتدا بگذارید این انقلاب دور بگیرد!" انقلاب، هیچ انقلابی!، کار یک روزه نیست. پروسه‌ای دارد که در ادامه‌اش صفوف خودبخود از هم جدا می‌شوند. این انقلاب حتی شورا و کمیته‌های محلاتش را هم هنوز سازمان نداده است. هیچگونه قدرت دوگانه‌ای، آنطور که می‌شناسیم، هنوز شکل نگرفته است. بگذارید ابتدا روی پایش بایستد.

رفقا برای جدا کردن صفوف، باید بسیار فراتر از جدا کردن صفوف بعضا ۱۰ – ۲۰ نفره در قلب کشورهای غربی فکر کرد. باید رهبران کف خیابان چپ، سوسیالیست و کمونیست پیدا کرد که توده‌های انقلابی را به طرف اهداف خودشان بکشند و نگذارند این انقلاب هم ملاخور شود.

تکرار و تأکید کنم: بگذارید این انقلاب ابتدا روی پای خودش بایستد. بگذارید دور بگیرد!

۲۲ نوامبر ۲۰۱۹