یاد خشایار وکیل زاده، زندانی سیاسی سابق زنده می ماند

دیروز مطلع شدم که جسد بی جان زندانی سیاسی سابق خشایار وکیل زاده، که ۸ سال از دوران جوانی اش را در زندانهای مخوف جمهوری اسلامی و زیر بدترین شکنجه ها گذراند، در خانه اش پیدا شده است. خشایار در دهه ۹۰ قرن گذشته میلادی برای مدتی عضو حزب کمونیست کارگری ایران بود. او در همان سالها همچنان فعال بود و در فعالیتهای سیاسی و اجتماعی شهر تورنتو، فعالانه شرکت داشت.

خشایار هم مثل بقیه زندانیان سیاسی ای که طعم تلخ شکنجه های هولناک شکنجه گران رژیم اسلامی را چشیده بود، هیچوقت نتوانست از آثار منفی آن بر جسم و جانش خلاص شود. او تا آخر عمرش با تأثیرات ابدی آن شکنجه ها دست و پنجه نرم کرد و در همان کابوس هم جان داد.

زندگی آدمهای شریفی مثل خشایار وکیل زاده که در دستان خونین و جنایتکار رژیم اسلامی له و تباه شدند، حکم دیگریست بر فریاد ما که این رژیم آدمکش باید به جرم جنایاتی مثل جنایتی که بر خشایار رفت، محاکمه شود و نام و یادش هم از تاریخ زدوده شود. این رژیم که جان دهها هزار نفر مثل تقی شهرام، خواهران کعبی، موسی خیابانی، جواد قائدی، حسن منصوری، نوید افکاری و فرزاد کمانگر را به جرم باورهای سیاسی گرفت، زندگی دهها هزار نفر مثل خشایار وکیل زاده را هم برای همیشه تباه کرد.

جا دارد که اینجا از دو عزیز دیگری (ف. س. و ص. م.) هم که من شانس کار و آشنائی با آنها را پیدا کردم یاد کنم که همانند خشایار بقیه زندگی کوتاهشان را با کابوس شکنجه های هر روزه جمهوری اسلامی زندگی کردند.

نه می بخشیم و نه از یاد می بریم!

ناصر اصغری – تورنتو، کانادا

۲۰ ژانویه ۲۰۲۱