شاهرخ زمانی اكنون بیش از یك
ماه است كه در اعتصاب غذا بسر می برد. دلائلی را كه او برایش اعتراض كرده كاملا
موجه‌اند و جمهوری اسلامی ای كه از مقاومت شاهرخ زمانی عاجز مانده، دست به هر
ترفندی برای شكستن این مقاوم‌ترین زندانی سیاسی این دوره می زند. شاهرخ اما در عین
حال باید مواظب سلامتی خود باشد. تا همین حالا هم صدمات جدی‌ای بر سلامتی شاهرخ
وارد آده است.
پیشنهاد می كنم شاهرخ اعتصاب
غذای خود را بشكند و بیشتر از این به سلامتی خود ضربه نزند. این شاید بدترین
پیشنهادی باشد كه كسی به یك زندانی در حال اعتراض بكند؛ اما سلامتی او برای من با
ارزش تر است. شاهرخ باید، همچنانكه تا بحال هم رو به جامعه بعنوان یك رهبر كارگری
ظاهر شده است، به جامعه فراخوان بدهد كه از زندانیان سیاسی مثل او حمایت كنند و
جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی كنند.
اگر شاهرخ در برابر دستگاه
سركوب و سلول زندان و شكنجه گران وسیله ای برای دفاع از خود ندارد، فعالین كارگری
بیرون از زندان، می توانند كارگران محیط كار خود و همچنین محلات كارگری و كل جامعه
را به دفاع از شاهرخ به میدان بكشند. سنت مبارزه كارگری اعتصاب و اعتراض و فشار به
رژیم از طریق خواباندن تولید است.
(مندرج در نشریه "ژورنال
روزانه")
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر