سوسیالیستها و کمونیستهای کردستان؛ همه آنهایی که زمانی در کومه له بودند

طبق شواهد منتشر شده، دبیر اول کومه له، ابراهیم علیزاده اخیرا در یک سخنرانی همه کسانی که زمانی در کومه له بوده اند؛ سوسیالیستها و کمونیستهای کردستان و پیشمرگانی که اکنون دیگر در فکر "سوسیالیسم و کمونیسم" هم نیستند، اما زمانی پیشمرگ آن سازمان بودند و از آن به هر دلیلی جدا شده اند را به پیوستن دوباره به کومه له دعوت کرده است.

این دعوت می تواند چند دلیل داشته باشد، اما من به دو دلیل اصلی که به ذهنم می رسند اشاره می کنم.

۱) ابراهیم علیزاده همیشه به سیاست اینگونه فکر می کرده. او همان زمانی هم که حزب کمونیست ایران تشکیل شد، تشکیل یک حزب کمونیستی برای اولین بار در صحنه سیاست ایران در تصورش جایگاه مهم و خاصی را نگرفته بود. تصورش این بود که صف پیشمرگان کومه‌له طولانی‌تر می‌شود. آدمهای دیگری؛ فارسها و ترکها و کلا غیرکردها هم که اکنون از پیکار، چریکها، رزمندگان، وحدت انقلابی، اتحاد مبارزان کمونیست و غیره دور این حزب جمع شده‌اند، کومه‌له را تقویت خواهند کرد. سیاست کمونیستی نزد ابراهیم علیزاده، در مقابل دیپلماسی پیشمرگایتی، صندلی عقب را اشغال می کرد.

۲) ابراهیم علیزاده آدم ساده‌ای نیست. او اکنون احساس می‌کند که بخش وسیعی از کسانی که در دوره‌هایی و به دلائل کاملا متفاوتی از کومه‌له جدا شده بودند، بدشان نمی‌آید دوباره به مقرها برگردند. او که در نشستهای متعددش با احزاب چندگانه ناسیونالیستی کومه‌له دستش آمد که اینها پراکنده و بی‌افقند، در برابر حزب دمکرات کردستان کسی آنها را تحویل نمی‌گیرد، منتظر یک فراخوان دوستانه از جانب کومه‌له هستند، منتظر یک فرصت بود. چه فرصتی بهتر از "روز کومه‌له"! در همان حال حزب حکمتیست هم که بی‌خاصیت‌تر از احزاب ناسیونالیست کومه‌له است و بیش از ۸۰ درصد از اعضا و کادرهایی که در اوان انشعاب از حزب کمونیست کارگری با آنها رفتند، اکنون از سیاست حزبی کنار کشیده و آن بقیه که هنوز مانده‌اند هم از بی‌افقی و حرفهای یوبس زدن خسته شده‌اند بدشان نمی‌آید که کسی آنها را دعوت به بازگشت کند. هم اکنون در نوعی اتحاد با حزب کمونیست ایران هستند و با هم "آلترناتیو چپ" هم درست کرده‌اند. اگر بروند داخل یک "کومه‌له بزرگتر و قوی‌تر" شاید شانس آلترناتیو چپشان بیشتر هم بشود.

این جریان مدتی است که به این موضوع فکر می‌کند. وقتی که معلوم شد کومه‌له با احزاب ناسیونالیست زیر چتر پدرخوانده، پ‌ک‌ک، چراغ سبز به جمهوری اسلامی داده را امضاء کرده، جماعت "حکمتیست" به حزب کمونیست کارگری اشکال گرفتند که چرا شلوغش کرده است؟! چرا با یک تلفن این سوءتفاهم را حل و فصل نکرده است؟! همان زمان ابراهیم علیزاده به آنها "ده‌س خوش" گفت و قول هم داد که اگر از "حزب کمونیست کارگری" فاصله بگیرند، قدرشان پیش کومه‌له محترم‌تر است.

درست زمانی که مجاهدینی‌ترین الم شنگه بر علیه حزب کمونیست کارگری راه می‌انداخت، نصف صفحات نشریه شان را به مصاحبه با ابراهیم علیزاده اختصاص داده بودند.

در همان سخنرانی‌اش به تز پایه‌ای اینها، "حزب تعدد نظرات" اشاره می‌کند که می‌شود یک چنین حزبی بود؛ با عبدالله مهتدی، یک گوشه‌اش، حمه سور و رحمان حسین‌زاده گوشه دیگری و ابراهیم علیزاده هم ضلع دیگری از این مثلث "کمونیستها و سوسیالیستهای کردستان".

ابراهیم علیزاده اینها خوب می شناسد. خوش خدمتی‌های آنها را از یاد نبرده است.

به خانه پدری برگردید، قدرتان را می دانند.

۲۹ فوریه ۲۰۲۰