به دنبال یورش ارتش تا به دندان مسلح به آخرین
مدل سلاحهای کشتار جمعی روسیه به اوکرائین، زمزمه پیوستن کشورهای بیشتری به ناتو
به گوش رسید و اکنون شاهد تقاضای سوئد و فنلاند برای پیوستن به این نهاد نظامی
هستیم. دولت هر دو کشور رسما خواهان پیوستن به ناتو شده اند. این وضعیت حتما به
تمایل کشورهای دیگری به پیوستن به ناتو خواهد انجامید. نکته قابل توجه این است که
این تحرک با تمایل شهروندان این کشورها همراه است که احساس می کنند به یک بلوک
قدرتمندی نیاز دارند که بتواند جلوی رفتارهای خصمانه کشورهای با ارتش عظیم و قلدر،
بخصوص روسیه را بگیرد و با آنها مقابله کند.
ناتو یک بلوک نظامی است که در سال ۱۹۴۹، با
امضای ۱۲ کشور ایجاد شد و هدف ایجاد آن مقابله با خطرات نظامی احتمالی بلوک شرق
تعریف شد. قطب مقابل کشورهای عضو ناتو بعد از ایجاد ناتو و در سال ۱۹۵۵ "پیمان
ورشو" را با امضای کشورهای بلوک شرق و به رهبری اتحاد شوروی ایجاد کرد. ورشو
نیز با اضمحلال بلوک شرق و عدم تمایل بسیاری از کشورهای سابقا عضو بلوک شرق در
ماندن در این نهاد، در سال ۱۹۹۱ منحل شد. در نتیجه، ناتو حتی علت صوری وجود خود را
هم از دست داده است.
***
از به اصطلاح چپهایی که با آمدن نام پوتین غش
می کنند بگذریم، مردم در، حداقل، خود غرب نگران جان و هستی مردم کشورهایی هستند که
مثل فنلاند و سوئد در دو قدمی روسیه قرار دارند. قبل از حمله روسیه به اوکرائین،
هیچ آدم عاقل و با فرهنگی شبیه فرهنگ فنلاند که صبح بلند می شد به فکر زندگی
روزمره اش بود، به حرف آن سیاستمدار حزب محافظه کار که در سال ۲۰۰۷ گفت فنلاند سه
مشکل امنیتی دارد: روسیه، روسیه و روسیه! گوش نمیداد. اکنون شاید کمتر کسی در
کشورهای اسکاندیناوی و بقیه کشورهای نزدیک به مرزهای روسیه به این فکر نباشد که
روسیه زیر سیطره پوتین به یک معضل امنیتی برایشان تبدیل شده است. اینها همه از
پیآمدهای حمله نظامی روسیه به اوکرائین است؛ اما همچنانکه قبلا هم گفته ایم، ناتو
حلال مسائل امنیتی توده های مردم نیست، خود معضل است. ناتو می بایست در همان
روزهای اولیه انحلال پیمان ورشو، و به درخواست کارشناسان نظامی غرب و استخوان خورد
کرده هایی مثل هنری کیسنجر هم، منحل می شد. اما نشد و با چشم داشتن به حوزه فعالیت
رقبای اقتصادی مثل چین، هر چه بیشتر حوزه فعالیت و کار خود را گسترش داد.
فنلاند و سوئد فعلا تقاضای عضویت در ناتو را
داده اند و پوتین هم تهدید کرده است که قبول درخواست آنها خطرات جدی برای روسیه به
همراه دارد و عواقب ناخوشایندی برای آنها! این کش و قوسها به کجا می انجامد را
آینده نشان خواهد داد؛ اما این وضعیت به احساس ناامنی توده های مردم دامن زده است.
تنها یک جنبش قوی ضد جنگ می تواند به این وضعیت خاتمه بدهد. دو طرفی که امنیت توده
های مردم را گرو گرفته اند، راه حل مرگ را جلو جامعه گرفته اند. دو شعار اصلی جنبش
ضدجنگ باید محکومیت روسیه و توقف جنگ بلافاصله و بدون قید و شرط، و انحلال
بلافاصله و بدون قید و شرط ناتو.
۱۷ مه ۲۰۲۲
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر