در آمریکای شمالی، شاید در دیگر کشورهای غربی هم، احساسی در میان سیاهان غالب است که هنگام انتظار پدر و یا مادر شدن، همیشه نگران این هستند که اگر کودکشان پسر باشد با ده‌ها مشکل مضاعف، با ده‌ها پیشفرض منفی ای روبرو خواهند شد! کسی که فرزندی دارد و کمی هم احساس انسانی، شنیدن اینگونه احساسات دل آدمی را به درد می‌آورد.
اکنون در افغانستان زیر سیطره طالبان هم، هیچ
زنی احساس خوبی در به دنیا آوردن دختری را نخواهد داشت. دختری که نه حق دارد مدرسه
برود، نه حق دارد لباس مثل آدم بپوشد، نه حق دارد دوچرخه سوار شود، نه حق دارد
ورزش کند، نه حق دارد کسی را دوست داشته باشد، به حق مسافرت دارد، نه حق انسان
بودن دارد! من هم اگر در افغانستان بودم، احساس خوبی در زن بودن، در پدر دختری شدن
را نمی‌داشتم!
۲۲ اوت ۲۰۲۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر