عنوان مطلبی در نشریه "ژاکوبن" تحت
عنوان: "دمکراتی که ولفر را کشت" نظرم را به خود جلب کرد. منظور از
"ولفر" طرحی است که خدمات حداقلی را برای زنده ماندن در اختیار فقرا و
بیکاران قرار می دهد. مطلب فوق به سیاستهای دولت بیل کلینتون پرداخته است که در
واقع در تخریب رفاه حداقلی ولفر بگیران، از سیاستهای دوره ریگان و بوش هم فراتر می
رفت. اطلاعات جالب و خواندنی‌ای دارد که خواندنش می ارزد.
نه بیل کلینتون و نه هم حزب دمکرات آمریکا
ادعائی داشته اند که قرار است رفاهی مثل رفاه مرسوم در اروپای "دولت رفاه"
را تقدیم مردم این کشور بکنند. نهادهای رسمی کارگری در آمریکا، که ید طولایی در
وابسته کردن جنبش کارگری به حزب دمکرات و سیاستهای این حزب دارند، و در پاکسازی
اتحادیه های کارگری از فعالین چپ و کمونیست دارند این تصویر را القا کرده اند که
گویا با نزدیکی به این حزب وال استریت، قرار است نانی سر سفره فقرا آورده شود.
آنچه که به تضعیف ولفر و قطع خدمات اولیه کمک کرده، ضعف جنبش کارگری، بخصوص در
آمریکاست. اگر فعالین جنبش‌های اعتراضی در آمریکا می خواهند فقر عجیبی را که بر
بخش وسیعی از این جامعه مستولی است کنار بزنند باید فکری به حال جنبش پراکنده
کارگری بکنند که فشارش بر بورژوازی دیگرناچیز و غیرقابل لمس شده است.
۸ اوت ۲۰۲۱
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر