هر کسی هر جائی بخواهد حکومت کارگری و سوسیالیسم را برقرار
کند، ابتدا باید موانعش را از سر راه بردارد. در مورد مشخص ایران با چه مانعی روبرو هستیم؟
به نظر من در مورد ایران، حکومت کارگری و سوسیالیسم که هیچ،
حتی سوسیال دمکراسی از نوع عقبمانده و "جهان سومی"اش هم، حتی لیبرالیسم
از نوع عقبمانده اش هم، حتی یک حکومت از نوع اردوغان هم، ابتدا باید مانع جمهوری
اسلامی را از سر راه بردارد. هر کسی بخواهد برای سوسیالیسم در ایران مبارزه کند و
می‌داند که ابتدا باید جمهوری اسلامی را بیاندازد، برای این مورد مشخص با
نئونازیستهای آلمان، یونان و سوئد دست به یقه نمی‌شود. اگر کسی در یونان زندگی می‌کند،
حتما و حتما باید در مبارزه برای تضعیف و حاشیه‌ای کردن نئونازیستها مبارزه کند.
برای قابل تحمل کردن زندگی در آنجا، حتما باید با فاشیستها در بیافتد. برای وظیفه
انترناسیونالیستی، حتما باید در مبارزه طبقه کارگر یونان شرکت کند و با
نئونازیستها دست به یقه شود. به نظر من کسی که در آمریکا برای حقوق برابر سیاهان
با سفیدپوستان مبارزه می‌کند، صرف اینکه جمهوری اسلامی و یا اردوغان قتل جورج
فلوید را محکوم کرده است، هیاهو سر این موضوع راه نمی‌اندازد. هیچ فعال سیاسی‌ای
که جمهوری اسلامی و اردوغان را می‌شناسد، اطلاعیه آنها در محکوم کردن قتل جورج
فلوید را پخش نمی‌کند. اما بعید می‌دانم که کمپینی سر این موضوع راه بیاندازد و
موضوع اصلی را به حاشیه براند!
به نظر من کسی که این بدیهیات را نادیده بگیرد،
"مبارزه"اش کل اعتراض به جمهوری اسلامی را تضعیف می‌کند. به نظر من کسی
که این بدیهیات را در نظر نمی‌گیرد، ته ذهنش جائی برای برقراری سوسیالیسم و حکومت
کارگری قائل نیست.
۲۵ سپتامبر ۲۰۲۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر