یکی از معترضین به عاشورای دولتی در تورنتو حساب عوامل مزدور جمهوری اسلامی را کف دستشان گذاشت و با صدای بلند که تا قلب جماران هم رفت، با فحش‌هایی که حقشان بود خشم خود نسبت به آنها، به امامانشان، به همه جنایتکاران اسلامی و به حکومت منحوس و خونریزشان را ابراز کرد. دوست دیگری در برابر نوحه و عزاداری کثیف شکنجه باوران با صدای بلند موزیک شاد رقصید و نشان داد که در برابر نوحه و عزای شکنجه گران باید رقصید و شادی کرد. در برابر فرهنگ کثیف اسلامی، و بخصوص وضعیتی را که رژیم قاتلان اسلامی بر جامعه تحمیل کرده و زندگی یک توده ۸۵ میلیونی را تباه کرده است، به هر شیوه ممکن و از جمله با رقصیدن، با فحش دادن و با لخت شدن اعتراض کرد.
من به نوبه خود به آن دو دوست صمیمانه تبریک می‌گویم. نباید
از این نگران شد که دو نفری که هنوز توهمی به خرافه‌های مذهبی دارند و شب مرگ حسین
و قائم شدن امام زمانشان در چاه چمکران چراخ خانه‌شان را خاموش می‌کنند و زانوی غم
بغل می‌کنند، از شنیدن فحش و رقص و شادی ناراحت می‌شوند. قصد ما شاد کردن و خلاص
کردن یک جامعه هشتاد و پنج میلیونی از زندانی است که جمهوری اسلامی بر این جامعه
تحمیل کرده است. باید از این خوشحال شد که میلیونها نفری که به زندگی زیر سیطره
حکومت قاتلان اسلامی محکوم شده اند، با شنیدن خبر اعتراض به عاشورای دولتی خوشحال
شده‌اند و به کار و زحمتشان درود می فرستند.
۶ سپتامبر ۲۰۲۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر