هفته پیش گفتم که شهرداری لس آنجلس دارد به کارگرانش کلک
مرغابی میزند. موضوع از این قرار است که زیر فشار جنبش قدرتمند افزایش حداقل
دستمزد به ١٥ دلار در آمریکا، این شهرداری لایحه افزایش حداقل دستمزد به ١٥ دلار
را تصویب کرد؛ اما کارگران فعلا باید تا سال ٢٠٢٠ سماق بمکنند. با این روند تورم و
بحران قدرت خرید دستمزد ١٥ دلار در سال ٢٠٢٠ حتی به مراتب کمتر از حداقل دستمزد
امروزه خواهد بود.
اما خبر افزایش حداقل دستمزد در لس آنجلس، ابتدا باعث شور و
شوق وسیعی در بین فعالین کارگری و اجتماعی شد. اما همین که مستی از سرشان پرید، سردرد
شروع شد! اکنون همه از این حرف مفت که کارگران باید ٥ سال انتظار بکشند تا
دستمزدشان افزایش عددی پیدا کند عصبانی هستند. منتها تصمیم شهرداری شهر کوچک Emeryville در نزدیکی همین لس آنجلس که حداقل دستمزد را همین
تابستان به ١٤.٤٤ دلار (دو برابر حداقل دستمزد کنونی آمریکا که ٧.٢٥ دلار است)
افزایش دهد، صدای بقیه را هم در آورده است که چطور این یکی میتواند همین امروز
دستمزد کارگران را افزایش دهد، اما آن شهر بزرگ و بسیار ثروتمند توانش را ندارد!؟
واضح بود که کلک "افزایش دستمزد" به سبک لس آنجلس نخواهد گرفت.
("کامنتهای کارگری"، "کارگر کمونیست
شماره" ۳۶۴)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر