سازمان
مجاهدین خلق و اعضا و افراد آن ویژگیهای زیادی دارند؛ اسلامیت، فالانژیسم و بی
منطقی، مرده پرستی، یک فرقه سیاه و غیره. اما یکی از ویژگیهایش که منفور بودن آن
را تماما به نمایش میگذارد، برخورد آنها به مخالفین سیاسی، بخصوص به افرادی است
که از آن جریان منفور جدا میشوند. درست مثل همپالگیهای سیاسیشان در قدرت، یعنی
جمهوری اسلامی، هر مخالف خود را به دشمن منتسب میکنند. در این فرهنگ هر کسی که با
آنها نیست، با دشمن است! یک بحث سیاسی که میکنی، تو را به "رژیم
آخوندی" میچسبانند. بگذریم از اینکه آخوندیسم، حقهبازی و کثافت آخوندی یک
رکن از اعتقاد و رفتارهای همه نیروهای اسلامی از باندهای مختلف جمهوری اسلامی
گرفته، تا طالبان و داعش و بوکوحرام، تا مجاهد و حماس و "جنبش مسلمانان مبارز"
تا هواداران شریعتی و سروش و اردوغان و امثالهم میباشد. در همین دنیای مجازی چنان
فضای مشمئز کنندهای به وجود میآورند که آدم میخواهد هر کسی که مجاهد است را از
لیست دوستان خودش حذف کند. آدمهای شریفی را که یک عمر بر علیه جمهوری اسلامی و حتی
رژیم پهلوی تلاش کردهاند را یکریز زیر فحش و فحاشی میگیرند، به این آخوند و آن
سفارت و آن باند کثیف منتسب میکنند.
این
باند که نه حتی رویای رسیدن به قدرت، بلکه حتی کابوس جدی گرفته شدنشان باید همه را
نگران کند، ظرفیت هر کثافت و هر جنایتی را که می شود تجسم کرد، دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر