۱۳۹۹ شهریور ۱۰, دوشنبه

دخالت در سرنوشت کومه‌له و حزب کمونیست ایران

دخالت در آنچه که این روزها به نام "بحران" در حزب کمونیست ایران سر باز کرده است، از نظر من از یک جهت لازم و مهم است. بحثهائی که امروز دو طرف راست و چپ این تشکیلات به پیش می‌برند به هیچوجه به این دو طرف در درون تشکیلات حزب کمونیست ایران محدود نمی‌ماند. در نوشته پیشین گفتم برای مائی که از بیرون به این بحثها نگاه می‌کنیم، بحث تشکیلاتی نیست. اکنون این دو طرف دارند رسما بر سر جنبش ناسیونالیستی و دوری و نزدیکی به احزاب نماینده آن جنبش بحث و جدل می‌کنند. جدال بر سر عقب راندن ناسیونالیسم در کردستان هر چقدر هم کوچک باشد، به نفع چپ و کمونیسم در جامعه کردستان است. از زمان جدائی کمونیسم کارگری، هیچ زمانی ناسیونالیسم با این صراحت در این سطح در کومه‌له دست بالا نداشته بود. دلیل عمده آن هم، به نظر من، اتوریته ابراهیم علیزاده در تشکیلات فوق بوده که در این دوره رسما طرف جناح و گرایش ناسیونالیست زمخت و صریح در این تشکیلات را گرفته است.



در بیرون کومه‌له هم دو طیف این بحثها را دنبال می‌کنند. یکی از این دو طیف متشکل از ناسیونالیستهای کردی است که چندین حزب و سازمان در بخش‌های مختلف کردستان، و یک دولت محلی را در بر می‌گیرد. به این طیف چپهایی را هم باید اضافه کرد که از فرط ضدیت با کمونیسم کارگری زیر بال جناح ناسیونالیست تشکیلات کومه‌له را می‌گیرند.

یک طیف هم کمونیستهایی هستند که سرنوشت کومه‌له بخاطر سرنوشت کمونیسم، حداقل در کردستان برایشان مهم است. اینها کمونیستهایی هستند که سالهاست در سوخت و ساز سیاسی جامعه کردستان دخیل‌اند. با جناح چپ حزب کمونیست ایران اختلافات زیادی دارند. اما نباید از یاد ببریم که اکنون این جناح با همه کمبود و محدودیتهایی که دارد، با همه ناروشنی‌هایی که در بین خودشان هم دارند، با همه کارهایی که قبلا باید می‌کردند اما نکردند، در برابر جناحی از تشکیلات که قصد دارد کل تاریخ بیش از چهار دهه کومه‌له را سرمایه ناسیونالیسم کرد بکند، ایستاده است. به نظر من هر بحثی که گرایش راست را در مقابل گرایش چپ تقویت کند، به ضرر کل جنبش چپ در منطقه است. هر نقد و بحثی لازم است جائی مطرح شود که به نفع جنبش کمونیستی باید و یا حداقل ضرری به آن نرساند. دخالت ما در این بحثها باید در جهت و راستای تضعیف گرایش ناسیونالیستی در کومه‌له و به تبع آن در کل جامعه کردستان باشد. من اگر فکر می‌کردم که سرنوشت این جریان هیچ ربطی به چپ و کمونیسم در کردستان ندارد، اصلا دخالتی نمی‌کردم؛ همچنانکه سالهاست هیچ بحث و سیاستی از حزب دمکرات کردستان را دنبال نکرده و دخالتی هم نمی‌کنم. ما اگر در فرصتهایی حول و حوش جریانی از "سلطنت طلبان" وارد بحثی می‌شویم، یا حول و حوش مسئله‌ای مربوط به سازمان مجاهدین وارد بحثی می‌شویم، هدف اصلی تضعیف جنبشهایی است که مانع اصلی سر راه ما هستند، نه اینکه تار و مار کردن احزاب و سازمانهای نماینده سلطنت و یا خود سازمان مجاهدین خلق! در نتیجه تمرکز دخالت در بحثهای حکا امروز باید در جهت تضعیف ناسیونالیسم کرد باشد.

۳۱ اوت ۲۰۲۰


هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر