روز
سیزدهم دی‌ماه تعداد وسیعی از تشکل و نهادهای کارگری - اتحادیه آزاد کارگران ایران،
اتحادیه کارگران پروژه ای، انجمن های صنفی کارگران پایپینگ عسلویه – پارس جنوبی،
کنگان، ماهشهر، آبادان، اراک و شازند، انجمن صنفی معلمان شهر ری، انجمن صنفی
کارگران برق و فلز کرمانشاه، انجمن صنفی مستقل معلمان خراسان، سندیکای نقاشان
استان البرز، سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه، سندیکای
کارگران نقاش و تزئینات، سندیکای رانندگان و کامیونداران زنجان، سندیکای رانندگان
و کامیونداران بابل، سندیکای مدرسان آزاد، شورای صنفی معلمان تهران، كميته پيگيري
ايجاد تشكل هاي كارگري، کانون مدافعان حقوق کارگر، کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل
های مستقل و آزاد کارگران، کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل های مستقل و آزاد کارگری،
کانون صنفی معلمان بوشهر، کانون صنفی معلمان ورامین – و "کانون نویسندگان
ایران" بیانیه‌های مهمی در حمایت از اعتراضات خیابانی توده‌ای جاری در ایران
منتشر کردند. شخصیتها و فعالین سیاسی هم، از
جمله جعفر عظیم زاده، بهنام ابراهیم زاده، هاشم خواستار و جوانمیر مرادی پیامهای
پشتیبانی و حمایت منتشر کرده‌اند. اسامی ۵۹ هنرمند را هم در فیسبوک دیدم که از این
مبارزات حمایت کرده اند. حتما نهادها و شخصیتهای دیگری هم تا بحال یا مستقیما
دخالت کرده‌اند و یا پیام حمایت و پشتیبانی خود از این اعتراضات را ابراز داشته‌اند.
نکته
مهم در این خصوص این است که اینها گامهای اولیه و بسیار مهم و حیاتی در تقویت
اعتراضات توده‌ای هستند. حکمت شخصیت سیاسی شدن و حکمت ایجاد تشکل و نهادی که از
حقوق مردم در برابر زورگوئی رژیم دفاع کند و در مبارزاتشان شرکت کند، همین است که
در یک چنین روزهائی فعالانه شرکت کرده و مردم آنها را در کنار خود، در روزهای
سرنوشت ساز ببینند.
اینها
روزهای خوش شورانگیزی هستند که آینده بهتری را نوید می دهند. خودمان را در این
روزها شریک کنیم.
۴
ژانویه ۲۰۱۸
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر