کومهله
– سازمان کردستان حزب کمونیست ایران امروز در برخوردش به نقد از عملکرد این سازمان
از طرف کمونیستها، شباهت زیادی به حزب دمکرات کردستان ایران در سالهای دهه شصت
شمسی دارد تا به برخورد کومهله آن سالها. در هیاهوئی که بر علیه مجید حسینی سر
اینکه ایشان نامی از کومهله آورده و آن را نقد کرده است، انسان را یاد مترسک سازی
حزب دمکرات بر علیه "عجمها" در کومهله دهه ۶۰ میاندازد.
مجید
حسینی در ۲۵ تیر ۱۳۹۶ (این تاریخ را به خاطر بسپارید) مطلبی درباره تشکلهای تودهای
مینویسد و در آن از کومهله بعنوان یک جریان "ناسیونالیست رادیکال" نام
میبرد؛ که مبارزه با آن برای کمونیست بودن شرط است. این یک نظر سیاسی است و کسی
میتواند بگوید که نخیر عملکرد و موضعگیریهای کومهله خلاف این را نشان داده و
ثابت میکند.
جمال
بزرگپور، یکی از اعضای رهبری کومهله، "در جواب" این مطلب در تاریخ ۸ مه
۲۰۲۰ (۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹)، دقیقا سه سال بعد، مینویسد: "مجید حسینی در تازەترین
شاهکارش با عنوان "اصل را باید گرفت" مثلا خواستە است بە مناسبت ایجاد
"کمیتە محلات" نقش و جایگاە آنان در بحران کرونا صحبتی کند و ..." فرهاد
شعبانی، یکی دیگر از اعضای رهبری کومهله در واکنش به مطلب مجید حسینی، در تاریخ
۱۱ مه ۱۳۹۹ مینویسد: "همین فرد که یک سال پیش شرکت در یک همپیمانی کمونیستی
با کومهله و چند جریان دیگر را افتخار خود میدانست و تلاش میکرد که در این جمع
جائی برای خود باز کند و درنیمه راه به دلیل تناقضات درونی خود، رهایش کرد، امروز
حمله به کومهله را اولویت حیات سیاسی خود و شرط کمونیست بودن خود میداند،
..."
این
دوستان حتی نوشته مجید حسینی را درست و حسابی نخواندهاند که بدانند آن زمان نه
کرونائی بود، نه تلاشی برای شرکت در همپیمانیای، و اصل مطلب چیز دیگری است. تمام
پرخاشگری ایشان به این خاطر است که مجید حسینی به خودش اجازه داده و کومهله را
نقد کرده است! و به دنبال فضاسازی و شخصی برخورد کردن به مجید حسینی و کمونیستهایی
که از کومهله جدا شدهاند، موجی از تنفر پراکنی و متلک گوئی در صفحات مجازی از
طرف اعضا و دوستداران کومهله امروز به راه افتاده است که حقیقتا فقط با رفتارهای
حزب دمکرات کردستان بر علیه منتقد از سیاستهای آن و وارونهسازی
"پوپولیسم" با "پولپوت" قابل مقایسه است!
کومهله امروز دیگر یک جریان کمونیستی نیست
کومهله
امروز، به نظر من دیگر یک جریان کمونیستی نیست؛ گرچه تعداد زیادی از رفقای چپی در
آن سازمان هستند که فکر میکنند با تلاششان میتوانند مانع غلطیدن بیشتر کومهله
به آغوش ناسیونالیسم کرد خواهند شد. ناسیونالیست بودن کومهله را میشود در
برخوردش به دولت اقلیم کردستان نشان داد. میشود در برخوردش به نیروهای
ناسیونالیستی در ترکیه و سوریه نشان داد؛ میشود در همین برخوردش به کمونیستهای
مثل مجید حسینی نشان داد. میشود در تنفرپراکنی بر علیه گذشتهاش و منصور حکمت
نشان داد و خلاصه میشود نشان داد که افتخارش نه سابقه گذشته کمونیستی آن، بلکه
کردستانی بودن آن است، نشان داد. (ما در طول سالهای گذشته همه سیاستهای
ناسیونالیستی کومهله را نقد کردهایم.)
کومهله
امروز، همان زمانی که کمونیسم کارگری از آن تشکیلات جدا شد راه دیگری را انتخاب
کرد. اما رهبران امروز کومهله نمیتوانستند پراتیک امروزش را در همان مقطع جدائیها
پراتیک کنند. رهبران امروز کومهله گنجینهای را به ارث بردند که کمونیستها بیش از
یک دهه برایش زحمت کشیده بودند. این گنجینه تشکیلاتی غیرعلنی بود که تقریبا میشود
با اطمینان گفت که کمونیسم در آن دست بالا را داشت. بسیاری از فعالین تشکیلات
شهرها که در سیاستهای کومهله بعدا تعمق کردند، متوجه درستی نظرات منتقدین
ناسیونالیسم کرد در سازمان کومهله شدند و هنوز هم تعدادی از آنها چه در شهرها و
چه در خارج کشور و ارودگاهها، فکر میکنند میتوانند جلوی ناسیونالیست شدن کومهله
را بگیرند! منتها به این نکته توجه نمیکنند که کمونیسم در همان سالهای جدائی
کمونیسم کارگری از کومهله رخت بربست.
۲۵
مه ۲۰۲۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر