فیسبوک، به نظر من، برای بسیاری از آدمهایی که ساعتهای
طولانی ای از روز را آنجا صرف می کنند، قبل از اینکه پلاتفرمی برای رابطه اجتماعی
باشد، یک وقت تلف کردن صرف است. این ایراد را قبل از اینکه به کس دیگری بگیرم، در
مواقع زیادی شامل حال خود من هم می شود.
در بسیاری از موارد پست‌ها را که می بینم، یک نگاه گذرائی
می کنم و بعضا اگر فکر کنم بحث قابل تأملی مطرح شده، واکنشی نشان می دهم. اگر به
نظر من صاحب اکانت یک فرد حقیقی است*، و بحثش قابل جواب دادن هست، نکته ام را می
نویسم و تازگی ها تصمیم گرفته ام که کل کل نکنم و بحث را که یک بار مطرح کردم،
دیگر وارد نکات حاشیه‌ای نشده و دنبال نکنم. به منطق جواب دهنده نگاه کرده و در آن
تعمق می کنم. متوجه شده ام که دوستان زیاد دیگری هم همین کار را می کنم و باید
بگویم که از این دوستان و برخورد خوبشان بسیار آموخته ام.
بعضا (و در موارد متعددی هم این اتفاق می افتد) دوستانی به
هر جوابی واکنش نشان می‌دهند. فکر می‌کنند که می‌توانند پشت کامپیوترشان نظر طرف
مقابل را با کل کل کردن پشت کامپیوتر عوض کنند. تجربه شخصی من می‌گوید که اینگونه
برخوردها تأثیرش منفی است.
***
*می گویم اگر حقیقی است، برای اینکه با برآورد خود فیسبوک
بیش از ۶۰ درصد از اکانتها حقیقی نیست و یا اسامی آنها واقعی نیست، و بعضا افرادی
با نامهای دروغین برای تحریک دیگران از اکانتهای ساختگی استفاده می کنند.
۲۶ مه ۲۰۲۰
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر