جواب بی بی سی به نوشته من فاقد اعتبار است

به دنبال انتشار نوشته ام تحت عنوان: «بی بی سی مصمم است نگذارد جمهوری اسلامی بیافتد»، نویسنده مطلب: «چرا جمهوری اسلامی را نباید برانداخت؟»، محسن جلالی، كامنتی زیر مطلب من در وبلاگم گذاشت: «خیلی ممنون که نوشته ی من را خوانده و نظر خود را نوشتید. من با توجه به کامنت شما و دیگر کسانی که در فیس بوک و احتمالا سایت خود بی بی سی کامنت می گذارند به آنها پاسخ خواهم داد. ولی یک نکته را خواستم بگویم که واقعا خیلی راحت تهمت می زنید. به هر حال هر کس نظرش با ما متفاوت باشد لزوما قلم به دست مزدور نیست (ادبیات کیهانی و اپوزیسیون ایرانی). شما در بخشی از سخنتان نوشته ی مرا نقد کرده اید ولی در بخشی بیشتر به انگیزه های من پرداخته اید که بدون مدرک دست به این کار شده اید. به هر حال ۱۸ میلیونی که رای داده و با شما هم نظر نبوده اند همه خائن نیستند.» من مدركی در دست ندارم كه محسن جلالی از بی بی سی و یا «مؤسسه …» پولی می گیرد، چقدر می گیرد و چگونه امرار معاش می كند. اما می دانم كه بی بی سی رسانه رسمی دولت انگلیس است و هیچكس نمی تواند ادعا كند كه در طول تاریخ مدون، دولت انگلیس و بی بی سی آن برای رضای خدا موشی گرفته باشند. این رسانه دولت انگلیس (بی بی سی) خود زیر عنوان مطلب محسن جلالی، او را «پژوهشگر در موسسۀ خشونت پرهیزی برای دموكراسی در بوستون» معرفی كرده است. «فوروم ایرانیان» درباره «موسسۀ خشونت پرهیزی برای دموكراسی در بوستون» نوشته است: «برای اطلاع آندسته از هموطنان که نام پرطمطراق این موسسه را برای اولین بار می شنوند یادآور میشویم که رئیس آن، فاطمه حقیقت جو نماینده سابق اصلاح طلب مجلس رژیم آخوندی و همسر ایشان محمد تهوری میباشند و با بودجه محافل آمریکائی طرفدار مماشات این موسسه را اداره میکنند.» پس كاركنان و نویسندگان و قلم بدستان این مؤسسه برای این امر استخدام شده اند كه دست خامنه ای و رفسنجانی را در دست آمریكا بگذارند. آیا این كسانی كه دستپاچه شده و به تقلا افتاده اند كه از سرنگونی جمهوری اسلامی ممانعت به عمل آورند، كسانی مثل فاطمه حقیقت جو، محمد تهوری، مسعود بهنود، محسن جلالی و دیگر افرادی كه در خدمت مؤسساتی چون «مؤسسه خشونت پرهیزی برای دموكراسی در بوستون» و بی بی سی، رسانه دولت انگلیس، قرار دارند حاضرند بیایند و حسابهایشان را رو كنند كه برای این تقلاها از رژیم ایران و رژیم انگلیس و آمریكا چه پولهایی گرفته اند؟! و یا خاطر ما را راحت كنند كه چیزی نگرفته اند!؟ مادر سهراب اعرابی، مادر ندا آقاسلطان، مادر ستار بهشتی و افشین اسانلو، مادران هزاران اعدامی ای كه به دست قاتلین رژیم اسلامی اعدام شده اند، مردمی كه زندگی شان زیر سیطره حاكمین اسلامی تباه شده است، مردمی كه روزانه حسرت یك زندگی امروزی را می خورند، حق دارند كه بپرسند چرا در تحمیل و تداوم این وضعیت پافشاری می كنید؟

نویسنده بی بی سی و كارمند «مؤسسه خشونت پرهیزی برای دموكراسی در بوستون»، من از شما می خواهم توضیح بدهید كه حكومتی كه به مدت ٣٥ سال فقط و فقط تكیه اش بر ریختن خون جوانان این جامعه بوده، حكومتی كه با تحمیل فقر و گرسنگی و بیكاری جوانان را به دست زدن به بزه كاریها كشانده و به دنبال آن همانها را هم برای به اصطلاح دست زدن به این بزه كاریها كرور كرور اعدام می كند، چرا باید سرنگون نشود؟ چرا نباید قاتلین مردم در این ٣٥ سال محاكمه نشوند تا دنیا بداند چه حمام خونی توسط چه كسانی به راه افتاده بود؟ می خواهیم بدانیم كه اكبر گنجی و موسوی و حقیقت جو و كروبی و كدیور و دیگر دوستان اصلاحاتچی شان در كدام جنایات دست داشته اند؟ آیا شما می توانید مطلبی برای همان رسانه دولت انگلیس، بی بی سی، بنویسید و خواهان محاكمه آنها شوید؟ می خواهیم جمهوری اسلامی را سرنگون كنیم و خامنه ای و فلاحیان و رفسنجانی را محاكمه كنیم تا بدانیم كه دستور ترورهای سازمانیافته در خارج كشور را چه كسانی داده بودند. بی بی سی و آن مؤسسه كذائی چه منفعتی در سری ماندن این اطلاعات دارند؟ می خواهیم بدانیم كه سران جمهوری اسلامی در چه مقیاسی چپاول راه انداخته اند و پولهای چپاول شده از كارگران و منابع زمینی آن كشور به كجا رفته و در كدام بانكها سرمایه گذاری شده است. شما چه منفعتی در سری ماندن آن اطلاعات دارید؟

 محسن جلالی گرامی، «ادبیات كیهانی» یادمان می آورید؟! حاضرید به ما بگویید كه كسانی كه امروز روزی نامه نگار در بی بی سی و كارمند «موسسه …» هستند، چه همكاریهایی با «كیهان» و شریعتمداری و لاجوردی داشته اند؟

یك نكته هم درباره «به هر حال ۱۸ میلیونی که رای داده و با شما هم نظر نبوده اند همه خائن نیستند.» نه نیستند! اما محاسبات بخش عظیمی از كسانی كه (حال شما آن را ١٨ میلیون بخوانید) در انتخابات جمهوری اسلامی شركت كرده اند با محاسبات بی بی سی و موسسه شما یكی نیستند. شما می روید مؤسسه می زنید، همه شكنجه گران و قاتلان دیروز جمهوری اسلامی را در نهادهای مختلف دولت انگلیس، از قبیل بی بی سی و جاهای مثل آن جمع كرده و بخدمت می گیرید، مطالبی مثل «با تماشایِ انتخابات، نمی‌توان برنده شد» و «چرا جمهوری اسلامی را نباید برانداخت؟» می نویسد و حقایق تاریخی مربوط به جاهای دیگر را دستكاری كرده تا در خدمت سر پا ماندن جمهوری اسلامی قرار دهید تا شاید دو نفر را به شركت در انتخابات راضی كنید، اما آنها (بخش عظیم مردم شریفی كه به پای صندوق رأی رفته اند) به این امید رأی می دهند و شركت می كنند تا بلكه شكافهای درون حكومت را برای تسهیل سرنگون شدن سریعتر آن بیشتر كنند. و مهمتر اینكه همین «١٨ میلیون» هم بالاخره از این «رأی دادن»ها عبور خواهند كرد و راه خلاصی از جمهوری اسلامی را به همان شیوه ١٣٨٨ به پیش خواهند برد.

٢٠ ژوئیه ٢٠١٣